نقد و بررسی انیمیشن super mario bros
فیلم Super Mario Bros ممکن است بدبینانه ترین پول نقد در تاریخ سینما باشد.
این انیمیشن که بر اساس فرنچایز اصلی بازی‌های ویدیویی نینتندو است که در سراسر جهان مورد تحسین قرار گرفته است، داستان منشأ ماریو (کریس پرت)، لوله‌کشی در حال مبارزه از بروکلین، نیویورک را روایت می‌کند. او و برادر کوچکترش لوئیجی (چارلی دی) پس از اینکه خیلی به یک لوله سبز بزرگ نزدیک می شوند، به طور تصادفی به پادشاهی قارچ منتقل می شوند.
در آنجا او باید در سراسر این دنیای عجیب و غریب سفر کند تا لوئیجی را که توسط موجود لاک پشت آتشین بوزر (جک بلک) اسیر شده است، نجات دهد. ماریو با کمک شاهزاده هلو، فرمانروای پادشاهی قارچ (آنیا تیلور جوی) و وزغ هیبریدی قارچ-انسان (کیگان-مایکل کی) به این سفر می‌رود.
در طول مسیر، ماریو باید با Donkey Kong (Seth Rogen)، وارث پادشاهی جنگل، کشتی بگیرد تا بتواند به ارتش خود دسترسی پیدا کند، و همچنین جاده وحشتناک رنگین کمان را با کارت طی کند.
فیلم برادران سوپر ماریو هیچ علاقه‌ای به این ندارد که این طرح ساده را شگفت‌انگیز یا حتی دراماتیک کند. بدتر از آن این است که هیچ یک از استعدادهای آوازی همه ستاره در واقع برای شخصیت هایی که آنها صدا می کنند مناسب به نظر نمی رسند و فیلم را کسل کننده و بی روح می کنند.
در عوض، فیلم برادران سوپر ماریو کاملاً بر صحنه‌های معروف، مکان‌ها، شخصیت‌ها و تخم‌مرغ‌های عید پاک از بازی‌های ویدیویی مختلف خود در روایت تمرکز دارد، حتی اگر هیچ‌کدام از آنها به آرامی کنار هم قرار نگیرند.
تقریباً انگار فیلم برادران سوپر ماریو توسط کمیته ای از بازاریابان ساخته شده است. احتمالاً به کارگردانان آرون هوروات و مایکل جلنیک (Teen Titans Go! To The Movies) و فیلمنامه نویس متیو فوگل (Minions: The Rise Of Gru) گفته شده است که کدام عناصر فرانچایز ماریو باید در فیلم گنجانده شوند تا طرفداران را راضی نگه دارند. . سپس این سه نفر وظیفه ناسپاسی داشتند که سعی کنند از این قسمت های تصادفی یک داستان سینمایی جذاب خلق کنند که به وضوح غیرممکن بود.
پیامد اصلی شخصیت‌های توخالی داستان و تلاش‌های مداوم آن برای ادای احترام به فرنچایز این است که فیلم Super Mario Bros به سختی شبیه یک فیلم است. در واقع، اغلب این احساس را به شما می دهد که انگار در حال تماشای یک بازی ویدیویی هستید.
نقد و بررسی انیمیشن super mario bros
یک سکانس تمرینی وجود دارد که در آن ماریو سعی می‌کند یک مسیر با مانع را کامل کند، اما او مکرراً پرش‌های خود را از دست می‌دهد یا با یک پوسته برخورد می‌کند، که منجر به افتادن او در آب می‌شود و دوباره شروع می‌کند.
اگر واقعاً خنده دار بود، نادیده گرفتن ناکامی های زیاد فیلم برادران سوپر ماریو آسان تر بود. اما شوخی های آن به اندازه داستانش قابل پیش بینی است. حتی استعدادهای محترم کمدی پرت، دی، بلک، کی و روگن نیز نمی توانند خنده ای دلچسب یا به یاد ماندنی ایجاد کنند.
وقتی شوخی‌ها از بین نمی‌روند، موسیقی متن فیلم The Super Mario Bros به طرز عجیبی با آهنگ‌های تصادفی دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ پر می‌شود. آنها به هیچ وجه با فیلم جور در نمی آیند و فقط به عنوان یادآوری این موضوع هستند که این تلاش سینمایی چقدر غیرارگانیک و کاملاً رقت انگیز است.
در واقع، تنها ویژگی بازخرید کننده فیلم Super Mario Bros این است که مدت زمان آن فقط ۹۲ دقیقه است. سرعت بی امان داستان نخ نما و همچنین انیمیشن کورکورانه روشن آن به این معنی است که هرگز تماشای آن غیر قابل تحمل نمی شود. بچه‌ها مجذوب دنیای رنگارنگ می‌شوند، در حالی که بزرگ‌سالان به‌خاطر عرضه بی‌پایان تخم‌مرغ‌های عید پاک، سر تکان می‌دهند.
اما، متأسفانه، فیلم برادران سوپر ماریو مدرک دیگری است که نشان می‌دهد تولیدات بزرگ هالیوود به جای استفاده از ویژگی‌های فکری، علاقه بیشتری به خلق تفاسیر ایمن و بی‌نظیر از فرنچایزهای بسیار محبوب دارند که دقیقاً همان چیزی را که طرفداران انتظار دارند ارائه دهند. چیزی تازه، پرماجرا و معنادار خلق کنید.
در نتیجه، فیلم برادران سوپر ماریو به جای اینکه جشنی برای یک شخصیت محبوب باشد، تنها به تجسم همه چیزهایی می‌پردازد که در جریان اصلی فیلم‌سازی مدرن اشتباه هستند. به خصوص از آنجایی که علیرغم ناکامی‌های بسیار زیاد، همچنان به وضوح موفقیت بزرگی خواهد داشت.
نظرات کاربران