داستان کوتاه ترسناک

وقتی من و خواهرم بتسی بچه بودیم، خانواده ما برای مدتی در یک خانه مزرعه قدیمی زندگی می کردند. ما عاشق گشت و گذار در گوشه های غبار آلود آن و بالا رفتن از درخت سیب در حیاط خلوت بودیم.

 اما موضوع مورد علاقه ما آن روح بود. ما او را مادر صدا می زدیم، زیرا او بسیار مهربان و آرام به نظر می رسید. بعضی صبح‌ها من و بتسی از خواب بیدار می‌شدیم، و روی هر یک از میزهایمان، فنجانی پیدا می‌کردیم که شب قبل آنجا نبوده بود. مادر آنها را آنجا گذاشته بود، نگران این بود که شب تشنه شویم. او فقط می خواست از ما مراقبت کند.

 در میان وسایل اصلی خانه یک صندلی چوبی عتیقه بود که آن را در پشت دیوار اتاق نشیمن نگه می داشتیم.