قوانین کشورها در برابر خرید ارزهای دیجیتال اتریوم
در دنیای امروزی که دیجیتالیزاسیون در حال گسترش است، رشد و توسعه ارزهای دیجیتال به سرعت توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. اتریوم به عنوان یکی از ارزهای دیجیتال پرکاربرد و محبوب، در بازارهای مالی جهانی جایگاه ویژه‌ای دارد. این ارز دیجیتال بر پایه‌ی تکنولوژی بلاکچین کار می‌کند و امکاناتی مانند قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.
با توجه به اهمیت و تأثیر اتریوم بر بازارهای مالی جهانی، کشورهای مختلف سیاست‌ها و قوانین مختلفی را برای کنترل و نظارت بر خرید و معاملات این ارز اعمال کرده‌اند. در این مقاله به بررسی قوانین و مقررات مربوط به خرید اتریوم در کشورهای مختلف و تأثیر آن‌ها بر رشد و توسعه این ارز دیجیتال پرداخته خواهیم کرد.
بعضی از کشورها نسبت به اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال موفقیت خاصی اتخاذ کرده‌اند، در حالی که دیگری از آن‌ها قوانین و مقررات سخت‌گیرانه‌ای را در این زمینه وضع کرده‌اند. این متفاوت بودن قوانین و مقررات در کشورهای مختلف می‌تواند بر میزان فعالیت کاربران و سرمایه‌گذاران در بازار اتریوم و دیگر ارزهای دیجیتال تأثیر گذار باشد.
تعریف ارز دیجیتال اتریوم
اتریوم یک ارز دیجیتال و یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین است که برای اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیر متمرکز (DApps) طراحی شده است. اتریوم در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین، یک برنامه‌نویس جوان روسیه-کانادایی، راه‌اندازی شد. ارز دیجیتال اتریوم به عنوان واحد دیجیتالی در این شبکه به نام “ایتر” (Ether) شناخته می‌شود و با نماد “ETH” نمایش داده می‌شود.
ویژگی‌های اصلی اتریوم عبارتند از:
۱. بلاکچین: همانند بیتکوین، اتریوم نیز بر پایه تکنولوژی بلاکچین کار می‌کند. بلاکچین یک دفتر کل دیجیتالی است که تمامی تراکنش‌ها را به طور دائمی، قابل بررسی و غیرقابل تغییر ثبت می‌کند.
۲. قراردادهای هوشمند: اتریوم از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. این قراردادها برنامه‌هایی هستند که به صورت خودکار و بدون دخالت انسانی شرایط قرارداد را اجرا می‌کنند. این ویژگی باعث می‌شود که اتریوم برای انواع مختلف برنامه‌ها و پروژه‌های دیجیتال کاربرد داشته باشد.
۳. برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps): اتریوم یک پلتفرم برای ایجاد و اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز است. این برنامه‌ها می‌توانند بدون نیاز به یک مرکز مدیریتی وجود داشته باشند و به طور مستقل از هم کار کنند.
۴. امنیت: شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) برای حفظ امنیت و اعتماد بین کاربران استفاده می‌کند. این الگوریتم باعث می‌شود تا هرگونه تلاش برای تغییر اطلاعات در بلاک‌های قبلی با هزینه‌ی بسیار بالایی روبرو شود.
۵. تغییرات آینده: اتریوم در حال توسعه و ارتقا است. برنامه‌هایی مانند انتقال از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهم (Proof of Stake) و افزایش مقیاس‌پذیری از جمله تغییرات مهمی هستند که در راه است. این تغییرات باعث بهبود عملکرد شبکه و کاهش مصرف انرژی خواهند شد.
۶. پشتیبانی از توکن‌های ERC-20: اتریوم پشتیبانی از استاندارد توکن‌های ERC-20 می‌کند. این استاندارد به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا توکن‌های دیجیتال خود را بر پایه شبکه اتریوم ایجاد کنند. این توکن‌ها برای موارد مختلفی مانند ایجاد ارزهای دیجیتال جدید، دارایی‌های دیجیتال و پروژه‌های توسعه‌ای استفاده می‌شوند.
در نهایت، اتریوم یک ارز دیجیتال و پلتفرم بلاکچین است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی که دارد، از جمله قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز، توجه بسیاری از کاربران و سرمایه‌گذاران را به خود جلب کرده است. این محبوبیت باعث شده که دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی در جهت تنظیم قوانین و مقررات مربوط به خرید و معاملات اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال اقدام کنند.
بررسی قوانین و مقررات مربوط به خرید اتریوم در کشورهای مختلف
قوانین و مقررات مربوط به خرید، فروش و استفاده از اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف متفاوت است. در برخی کشورها، ارزهای دیجیتال به طور کامل قانونی و تنظیم شده‌اند، در حالی که در برخی دیگر ممنوع یا محدود هستند. در ادامه به بررسی قوانین و مقررات مربوط به خرید ارز دیجیتال اتریوم در چند کشور مختلف می‌پردازیم:
- ایالات متحده
در ایالات متحده، ارزهای دیجیتال و صرافی ارز دیجیتال به طور کلی قانونی هستند و برخی از آن‌ها مانند اتریوم به عنوان دارایی قابل معامله شناخته می‌شوند. کمیسیون مبادلات و آتی‌بندی کالا (CFTC) اتریوم را به عنوان دارایی قابل معامله می‌پذیرد. بنابراین، خرید و فروش اتریوم در ایالات متحده قانونی است. اما خریداران و فروشندگان باید مقررات مالیاتی و گزارش‌دهی را رعایت کنند.
- کانادا
کانادا یکی از کشورهایی است که بازار ارزهای دیجیتال را به طور کامل تنظیم کرده است. اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال به عنوان دارایی قابل معامله شناخته می‌شوند و معاملات آن‌ها قانونی است. با این حال، شرکت‌های خدمات مالی مبتنی بر ارزهای دیجیتال باید با مقررات مربوط به پول‌شویی و مبارزه با تامین مالی تروریسم (AML/CFT) مطابقت داشته باشند.
- اروپا
در اتحادیه اروپا، ارزهای دیجیتال به طور کلی قانونی هستند و کشورهای عضو برای تنظیم بازار ارزهای دیجیتال به صورت مستقل عمل می‌کنند. برای مثال، در کشورهایی مانند آلمان، اتریوم به عنوان دارایی قابل معامله شناخته می‌شود و قوانین مالیاتی مربوط به آن وجود دارد. در اکثر کشورهای اروپایی، خرید و فروش اتریوم قانونی است و شرکت‌های فعال در این زمینه باید با مقررات AML/CFT مطابقت داشته باشند.
- چین
در چین، معاملات ارزهای دیجیتال مانند اتریوم ممنوع است و بانک مرکزی چین از سال ۲۰۱۷ ممنوعیت خرید و فروش ارزهای دیجیتال را اعمال کرده است. همچنین، معدن ارزهای دیجیتال نیز در چین ممنوع شده است. با این حال، دارایی‌های دیجیتال به عنوان دارایی شخصی قانونی شناخته می‌شوند و مردم می‌توانند آن‌ها را نگه‌داری کنند. اما خرید و فروش اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال در چین قانونی نیست.
- هند
وضعیت قوانین و مقررات مربوط به ارزهای دیجیتال در هند در حال تغییر است. در گذشته، بانک مرکزی هند (RBI) ممنوعیت موقتی بر خرید و فروش ارزهای دیجیتال برای بانک‌ها و مؤسسات مالی اعمال کرده بود. اما در سال ۲۰۲۰، دیوان عالی هند این ممنوعیت را لغو کرد. در حال حاضر، خرید و فروش اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال در هند قانونی است، اما هنوز هیچ قانون یا مقررات جامعی برای نظارت بر بازار ارزهای دیجیتال وجود ندارد. دولت هند در حال بررسی لوایح قانونی برای تنظیم این بازار است.
- ژاپن
ژاپن یکی از کشورهای پیشرو در تنظیم بازار ارزهای دیجیتال است. اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال به عنوان دارایی قابل معامله شناخته می‌شوند و خرید و فروش آن‌ها قانونی است. شرکت‌های فعال در این زمینه باید توسط دولت مجوز بگیرند و با مقررات AML/CFT مطابقت داشته باشند. همچنین، قوانین مالیاتی مربوط به خرید و فروش اتریوم نیز وجود دارد.
- کره جنوبی
در کره جنوبی، ارزهای دیجیتال به طور کلی قانونی هستند و خرید و فروش اتریوم مجاز است. با این حال، دولت کره جنوبی مقرراتی را برای نظارت بر بازار ارزهای دیجیتال اعمال کرده است، از جمله مقررات مربوط به پول‌شویی و مبارزه با تامین مالی تروریسم (AML/CFT). شرکت‌های فعال در این حوزه باید با این مقررات مطابقت داشته باشند و از سوی دولت مجوز بگیرند.
نظرات کاربران