فهرست مطالب
از اولین حضور جوکر در دهه ۴۰ میلادی، او به شناختهشدهترین و ترسناکترین دشمن بتمن در کمیک، فیلم و انیمیشن تبدیل شده است. با چنین سابقه طولانی، جای تعجب نیست که بسیاری سعی کردهاند برای «شاهزادهی جنایت» داستان منشأ و گذشتهای تعریف کنند. بسیاری از این تلاشها به موفقیت و تحسین منتقدان منجر شده، اما برخی دیگر کنار گذاشته شدهاند یا خارج از چارچوب داستان اصلی به حساب میآیند. با این حال، این ابهام به نفع شخصیت بوده و به افراد زیادی اجازه داده است تا با سبک منحصر به فرد خود به این شخصیت جنایتکار آشوبطلب بپردازند.
حقیقت این است که جوکر به یک «داستان واحد» نیاز ندارد و هرگز هم نخواهد داشت، اما ما به محبوبترین داستانهای منشأ او نگاهی میاندازیم و بررسی میکنیم که چگونه باز بودن این شخصیت برای تفسیرهای مختلف، تنها به ماندگاری این شخصیت شرور نمادین کمک کرده است.
اولین ظهور و تکامل جوکر
جوکر، ساخته شده توسط نویسنده بیل فینگر و هنرمند باب کین با کمک هنرمند جری رابینسون، اولین حضور خود را در دوران طلایی دیسی در مجموعه کمیکهای بتمن (۱۹۴۰) تجربه کرد. طراحی او به طور مشهوری بر اساس شخصیت «گوینپلین، لرد کلانچارلی» با بازی بازیگر کانراد ویدت در فیلم «مردی که میخندد» (۱۹۲۸) و همچنین طراحی کارت جوکر در ورقهای بازی ساخته شده توسط رابینسون الهام گرفته بود.
در اولین حضورش، جوکر به عنوان یک قاتل دیوانه به تصویر کشیده شد که از «سم جوکر» برای ایجاد یک لبخند دائمی روی صورت قربانیانش استفاده میکرد. جوکر اندکی پس از اولین حضورش در بتمن شماره ۱: بازگشت جوکر، بازگشت و به دشمنی ثابت بتمن تبدیل شد و به یک روانپریش جذابتر که از ابزارهای مختلف برای عذاب دادن «Batman» استفاده میکرد، تکامل یافت. با این حال، او در دهه ۱۹۸۰ به لطف داستانهایی مانند «شوخی کشنده» و «مرگی در خانواده» به عنوان دشمن اصلی بتمن به شهرت رسید.
در دوران مدرن، جوکر تفاسیر و داستانهای بیشمار به نام خود دارد. کمبودی از اسطورههای کمیک وجود ندارد که برداشت خود را از جوکر ارائه دادهاند، از جمله دنی اونیل، آلن مور، گرنت موریسون و جف جانز. علاوه بر این، بازیگران سزار رومرو، جک نیکلسون، مارک همیل، هیث لجر و خواکین فینیکس همگی جوکر را در سینما زنده کردهاند. با وجود استعداد فراوان و تاریخچهای گسترده، داستان منشأ جوکر در کمیکها مورد بررسی قرار گرفته است، چرا که بسیاری سعی کردهاند پیشینهای برای شناختهشدهترین دشمن بتمن ارائه دهند.
جوکر داستانهای منشأ زیادی داشته است
برای بسیاری، جوکر در حال حاضر یک داستان منشأ دارد، یا بهتر بگوییم، توضیحی مستقیم از چگونگی سفید شدن پوستش. سه مورد از برجستهترین داستانهای منشأ برای «Harlequin of Hate» همگی حول محور افتادن در یک خمره مواد شیمیایی میچرخند:
شوخی کشنده (۱۹۸۰) — این داستان که توسط آلن مور نوشته و توسط برایان بولاند طراحی شده، به طور گسترده به عنوان نسخه ای معتبر و قطعی از ریشههای شخصیت شناخته میشود. در این داستان، جوکر زمانی یک کمدین شکستخورده بود که برای حمایت از همسرش به جرم و جنایت روی آورد و مجبور شد نام مستعار «Red Hood» را به خود بگیرد. رویارویی با بتمن پس از یک سرقت منجر به افتادن او در یک خمره اسید میشود و او را به جنون میکشاند. این داستان همچنین در اقتباس سینمایی انیمیشن شوخی کشنده در سال ۲۰۱۶ گنجانده شد.
مطالب مرتبط با جوکر:
- بهترین دیالوگ های فیلم جوکر Joker 2019 واکین فینیکس
- تاریخچه جوکر در سینما | بررسی تمام بازیگران نقش جوکر
بتمن (۱۹۸۹) — به کارگردانی تیم برتون، منشأ جوکر بار دیگر به افتادن در یک خمره اسید و تغییر بدنش مرتبط بود. تفاوت مهم این است که به او شخصیت جک نپیر، یک جامعهستیز مغرور داده میشود که مسئول مرگ والدین بروس وین نیز هست.
کمیکهای کارآگاهی شماره ۱۶۸ (۱۹۵۱) — در حالی که ایده به دست آوردن ظاهر جوکر به عنوان منشأ اصلی شناخته میشود، این موضوع قبلاً در سال ۱۹۵۱ در کمیکهای کارآگاهی، هرچند به شکل کوچکتر و متناسب با آن دوره، تثبیت شده بود. باز هم، ما نسخه رد هود جوکر را میبینیم که با بتمن مواجه میشود، اما در این مورد، فرار او باعث تغییر شکل و فروپاشی او به جنون میشود.
داستانهای منشأ دیگری نیز در کمیکها وجود داشتهاند، با مجموعههای قابل توجهی که داستانهای غیرقانونی خلق کردهاند یا سعی کردهاند برداشتی کاملاً متفاوت ارائه دهند، مانند Batman Confidential، Batman: Streets of Gotham، آرک «بتمن: سال صفر» در مجموعه اصلی بتمن و اخیراً آرک داستانی بحثبرانگیز ۲۰۲۰: «بتمن: سه جوکر». جدیدترین تفسیر از جوکر، فیلم جوکر ساخته شده توسط تاد فیلیپس در سال ۲۰۱۹، منشأ او را به عنوان یک مرد بیمار روانی به نام آرتور فلک نشان میدهد که با مادر ناتوان خود زندگی میکند و فشارهای ناشی از شکست در حرفه کمدی را احساس میکند. در این فیلم، او به نوعی قهرمان مردم تبدیل میشود، یک آنارشیست مشهور که برای مقابله با سوءرفتار، به شخصیت جوکر پناه میبرد.
چرا جوکر به یک داستان واحد نیاز ندارد؟ و هیچوقت نخواهد داشت…!
نزدیکترین چیزی که جوکر به یک داستان منشأ دارد، به «شوخی کشنده» برمیگردد که اغلب به عنوان آغاز قطعی شخصیت او در نظر گرفته میشود. با این حال، همیشه تمایل به بازنویسی یا بازسازی این سناریو یا کنار گذاشتن آن و شروع چیزی جدید وجود داشته است. این میتواند هم نقطه قوت و هم ضعف شخصیت باشد، زیرا همه خالقان نمیتوانند به درستی به پیشینه شخصیت عمق ببخشند یا آن را غنی کنند؛ داستان اخیر «بتمن: سه جوکر» نمونه بارز تقسیم شدن طرفداران بر سر تلاش برای تعریف این شرور است؛ همه ایده سه شخصیت در یک مرد را دوست نداشتند.
با وجود این، منشأ جوکر برای میراث شخصیت و آنچه او برای بتمن نشان میدهد، نسبتاً بیاهمیت است. جوکر تجسمی از آشفتگی و عدم قطعیت دنیاست که به عنوان ضدیت با ارزشها و عقاید «شوالیه تاریکی» عمل میکند. آنها دو قطب مخالف هستند و ایده اینکه هر دو از گذشتههای غمانگیزی میآیند، برای کارکردن آن خط داستانی خاص ارائه میشود و نه برای تثبیت رسمی شخصیت. در مقایسه، فقدان بتمن تقریباً همیشه در هر کاری که انجام میدهد وجود دارد، در حالی که جنون و تمایلات شدیداً خشونتآمیز جوکر تنها به ذهنی شکسته اشاره دارد که مسیر خود را گم کرده است.
مطالب مرتبط با Joker:
قطعاً خالقان میتوانند به جوکر یک داستان منشأ بدهند و در این کار موفق باشند. فیلم «جوکر» محصول ۲۰۱۹ را میتوان مثال زد که بیش از ۱ میلیارد دلار در گیشه جهانی فروش داشت، تا نشان دهد کاوش در منشأ «Ace of Knaves» هم از نظر خلاقانه و هم تجاری پربار بوده است. با این حال، شخصیت همیشه در بهترین حالت خود خواهد بود، زمانی که در توهمات خودش غرق میشود و به عنوان بزرگترین دشمن بتمن عمل میکند.