انیمه‌ی Solo Leveling در حالی که تا حد زیادی وفادار به منبع اصلی‌اش (مانهوا) باقی مانده، یک تغییر کلیدی برای رفع بزرگترین مشکل مانهوا ایجاد کرده است. تفاوت بارز انیمه با مانهوا، صحنه‌های اضافی‌ای است که با دور شدن از خط اصلی داستان، شخصیت‌های کلیدی مانند شکارچیان رده S را زودتر معرفی می‌کند و به این شکل از مشکل «افزایش سریع قدرت» (پاور کریپ) که در مانهوا وجود دارد، جلوگیری می‌کند.
در حالی که همه می‌دانند شکارچیان رده S در جامعه‌ی شکارچیان قوی‌ترین هستند، مانهوا تا زمانی که جین‌وو از آن‌ها سبقت نمی‌گیرد، قدرت و توانایی‌های آن‌ها را به طور کامل نشان نمی‌دهد. در نتیجه، پاور کریپ اتفاق می‌افتد و زمانی که شکارچیان رده S به طور کامل معرفی می‌شوند، به نظر نسبتاً ضعیف و کم‌اهمیت جلوه می‌کنند. بدین ترتیب، صحنه‌های اختصاصی انیمه که نگاهی اجمالی به توانایی‌های شکارچیان رده S می‌اندازند، به خوبی برای تثبیت قدرت آن‌ها در همان ابتدا و همچنین تعیین معیاری برای جین‌وو کمک می‌کنند.
این تغییر همچنین می‌تواند باعث شود که قدرت عمیق جین‌وو زمانی که در نهایت به سطح شکارچیان رده S می‌رسد و از آن‌ها فراتر می‌رود، بیشتر به دست آمده به نظر برسد. صحنه‌های اضافی همچنین با کمک به تنظیم سرعت انیمه، یک تیر و دو نشان می‌زنند، چرا که تطبیق دادن سرعت بالای مانهوا در انیمه کار بسیار سختی به نظر می‌رسید.
صحنه‌های اختصاصی انیمه‌ی Solo Leveling به جلوگیری از «افزایش سریع قدرت» (پاور کریپ) کمک می‌کنند.
با وجود اینکه شکارچیان رده S در Solo Leveling قوی‌ترین به حساب می‌آیند، اما به ندرت فرصت پیدا می‌کنند تا توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند که باعث می‌شود بیشتر به حدس و گمان تا پایان مانهوا باقی بماند. بک یون‌هو نمونه‌ی عالی‌ای از این موضوع است، توانایی‌های او دائما به طور غیرمستقیم مطرح می‌شوند اما هرگز به طور کامل نشان داده نمی‌شوند. در واقع، تا درست قبل از قوس نهایی داستان است که طرفداران متوجه می‌شوند جانوری که او می‌تواند به آن تبدیل شود یک ببر سفید است، شبیه به نماد گروهش.
مشابه یون‌هو، هر شکارچی رده S دیگری نیز توانایی‌ها و مهارت‌های منحصربه‌فردی دارد، اما متاسفانه تا زمانی که در حمله‌ی جزیره‌ی ججو به نمایش در می‌آیند، در مقایسه با جین‌وو ضعیف به نظر می‌رسند. ناگفته نماند که شکست فجیع شکارچیان رده S در ججو همچنین بر قدرت غیرقابل کنترلِ مورچه‌ی پادشاه تاکید می‌کند و زمینه‌ساز نبرد مهیج بین او و جین‌وو می‌شود. با این حال، انیمه‌ی Solo Leveling با راه‌اندازی حمله‌ی جزیره‌ی ججو در کنار معرفی شکارچیان رده S در همان قسمت اول، به خوبی بر این موضوع فائق می‌آید.
صحنه‌های اضافی انیمه‌ی Solo Leveling به ریتم اثر تعادل می‌بخشند
بخشی از جذابیت مانهوا این است که به ندرت از جین‌وو و تمام اکشن هیجان‌انگیز داستان، در حالی که او به طور مداوم قوی‌تر می‌شود، فاصله می‌گیرد. هر آرک داستانی در مانهوا تنها شامل چند فصل است و روایت به شدت فشرده است و هرگز بیش از حد روی لحظه‌ای خاص تمرکز نمی‌کند. با این حال، به کار بردن این ریتم برای انیمه چالش‌برانگیز می‌شد؛ چرا که داستان تنها در چند قسمت به سرعت پیش می‌رفت و تمام حس تعلیق خود را از دست می‌داد.
تاکنون، انیمه‌ی Solo Leveling حدود پنج فصل را در هر قسمت اقتباس کرده است، که با استانداردهای معمولی، رقم حیرت‌آوری به حساب می‌آید. بنابراین، صحنه‌های اضافی به عنوان یک بافر عالی عمل می‌کنند تا در صورت نیاز به کند کردن روند داستان کمک کنند. برای طرفداران صرفاً انیمه، این صحنه‌ها باعث ایجاد حس کنجکاوی شده و به گسترش دنیای Solo Leveling فراتر از جین‌وو کمک می‌کنند، در حالی که برای خوانندگان مانهوا، این صحنه‌ها حکم ایستراگ‌های سرگرم‌کننده و نگاهی اجمالی به شخصیت‌های محبوبشان را دارند که در غیر این صورت تا فصل‌های بعدی آن‌ها را نمی‌دیدند.
به طور کلی، انیمه‌ی Solo Leveling تا به حال از بهترین اقتباس‌های انیمه‌ای از یک مانهوا در سال‌های اخیر بوده است. با وجود انتظارات باورنکردنی بالا، Solo Leveling نه تنها توانسته به این وظیفه عمل کند، بلکه ممکن است در نهایت نه تنها به رفع بزرگترین مشکلات مانهوا کمک کند، بلکه باعث بهبود منبع اصلی به روش‌های جدیدی شود.
نظرات کاربران