هوا طوفانی بود و بزور از شیشه ماشین جاده قابل دیدن بود!
آلک (Alec) که بخاطر رییسش مجبور شد تا نصف شب کار کند و شانس بد او آنشب طوفانی بود.
او از رانندگی در شب طوفانی نفرت داشت و باید یک جاده قدیمی طی کند.
در وسط جاده ناگهان ماشین ترمز کرد و ایستاد!
پنجره را پایین زد و نگاهی به جاده کرد که دختر بچه ایی که رنگ پوستش سفید مایل به آبی و بسیار زیبا بود دید.
به دختر بچه گفت:اینجا چیکار میکنی دختر؟اینجا زندگی میکنی؟
دختر هم گفت:نه،منتظر اتوبوس ام. و با دستش تابلو ایستگاه اتوبوس را نشان داد و تابلو بسیار کدر و پوسیده بود.
گفتم:دختر اینجا خیلی وقته که اتوبوس رد نمیشه اگه بخوای من میتونم تورو هرجا که خواستی برسونم.
دختر هم بدون هیچ سر و صدایی پشت ماشین نشست.
مایل ها بدون سر صدا طی شد تا اینکه دختر سکوت را شکست:خونه من همین نزدیکیاست.
آلک گفت:واقعا؟خب خوبه هرجا که خواستی بری بگو.
سرانجام به یه پیچ رسیدن و آلک هم که میخواست به طرف راست بپیچد ناگهان دختر گفت:به چپ برو.
آلک گفت:اما اونجا که دره است فک نکنم چیزی باشه!
دختر گفت:گفتم به طرف چپ برو.
آلک گفت:چی میگی میگم اونجا درس
دختر عصبانی شد و با فریاد گفت:گفتم به طرف چپ برو
ناگهان فرمان از دست آلک خارج شد و به پایین دره افتاد.
آلک به هوش امد و جسد پدر و مادر و خود دختر را در ماشین کناری دید.