Creature Commandos نخواهد توانست نظر همه را جلب کند. این سریال خشن و گرافیکی است. مهمتر از همه، انیمیشنی است، که ممکن است برخی از بینندگان را دفع کند.
این سریال به نظر یک جهتگیری غافلگیرکننده برای اولین پروژه تحت پرچم جدید DC Universe به رهبری جیمز گان و پیتر سافران است، اما چیزهای زیادی در مورد نحوه عملکرد DCU میگوید. در حالی که گان و سافران تعدادی پروژه با نامهای بزرگتر در صف انتظار دارند، سبک مدیریتی آنها بیشتر آزادانهتر از رقبای آنها در مارول به نظر میرسد. آنها همچنین تصمیم گرفتهاند قطعاتی از DC Extended Universe اکنون منحلشده را انتخاب و کنار بگذارند که با DCU همپوشانی دارد، که بدون شک حداقل کمی گیجکننده خواهد بود. با توجه به همه اینها، Creature Commandos کار خوبی در برقراری ارتباط بین عصر قدیمی سریالها و فیلمهای دی سی و عصر جدید انجام میدهد، در عین حال یک نمایش واقعاً رادیکال است.
از همان ابتدا مشخص است که این پروژه چقدر متعلق به جیمز گان است. این نویسنده/کارگردان/تهیهکننده/رئیس استودیو به خاطر تواناییاش در دادن کمی قلب به شخصیتهای احمقانه و بیشرمانه شناخته شده است. او این کار را با Guardians of the Galaxy انجام داد، با The Suicide Squad و Peacemaker انجام داد، و دوباره با Creature Commandos انجام داده است. هر شوخی بیمزه یا مرگ بسیار وحشیانه در برابر پسزمینه کاراکترهای صادقانه قرار میگیرد. هر یک از Commandos به لطف گامهای ثابت و ترکیب ماهرانه داستانهای امروزی و گذشته برای هر عضو تیم، سهم خود را دریافت میکنند. حتی وزل، بازمانده وحشی Task Force X، یک فلشبک غمانگیز دارد!
بازیگران گروهی میتوانند سرگرمکننده باشند، بهویژه در نمایشی مانند Creature Commandos که تا پایان داستان مطمئن نیستید قهرمان کیست. تمرکز با زمان هر فرمانده در کانون توجه تغییر میکند – اما این یک سریال است، بنابراین باید کسی باشد که قوس سریال را بر دوش خود حمل کند. پس از تماشای قسمت دو قسمتی اول، ممکن است فکر کنید این ریک فلگ پدر (فرانک گریلو) است – اما این تغییر میکند زیرا چیزها پیشرفت میکنند. عروس (ایندیرا وارما) به سرعت کنترل را به عنوان شخصیت برجسته به دست میگیرد، با بسیاری از بهترین صحنههای اکشن و احساسات که حول سفر شخصی او میچرخند. او قلب احیا شده Creature Commandos است، و ایندیرا وارما کار فوقالعادهای در پمپاژ خون به این نقش انجام میدهد.
اجراها در اینجا یک برجسته همه جانبه هستند، حتی از سوی بازیگرانی که بیشتر به پروژههای لایو-اکشن عادت دارند. گریلو و وارما برجستههای عمیق در شخصیت هستند، اما زو چائو و ویولا دیویس کار بزرگی را به عنوان نینا مازورسکی و آماندا والر، به ترتیب، انجام میدهند، و آلن تودیک و شان گان برای نقشهای مختلف خود مناسب هستند. دیوید هاربور همیشه به عنوان اریک فرانکنشتاین کوتاه و بیتفاوت اما نابالغ غیرمنطقی به نقطه شیرین نمیرسد، اما این ممکن است بیشتر به خاطر نوشتن برای هیولای عاشقزده باشد. اما وقتی جواب میدهد، جواب میدهد، و جالب خواهد بود که ببینیم چگونه این شخصیتها به لایو-اکشن ترجمه میشوند – طبق گفته گان، بازیگران نقشهای خود را در گوشههای دیگر DCU تکرار خواهند کرد.
Creature Commandos همچنین دارای یک موسیقی متن دقیقاً انتخاب شده است که از یک پروژه Gunn انتظار دارید: تکامل بعدی میکستپهای رادیویی قدیمی که به Guardians شخصیت زیادی میدهند، یا قهرمانیهای هوی متال دهه ۸۰ که پشت بزرگترین پیروزیهای Peacemaker هستند. با Creature Commandos، Gunn تنظیمات دنیای قدیم و تمرکز شدید بر عروس و فرانکنشتاین را با تلفیقی از موسیقی فولک اروپایی و پانک راک اجرا شده توسط گروههایی مانند Gogol Bordello مطابقت میدهد. موسیقی متن به اندازه بازیگران عجیب و غریب است و یک نگرش بازیگوشانه و نابالغانه را به کل پروژه میآورد.
یک چیز در مورد Creature Commandos که همیشه جواب نمیدهد، حس جنسیت آن است. این یک نمایش بسیار هوسبازانه است: شخصیتها مشتاق هستند که با یکدیگر رابطه برقرار کنند، و ظاهراً برای برآورده کردن فانتزیهای وحشیانه مردان مستقیم هیجانزدهای که در خانه تماشا میکنند طراحی شدهاند. حتی زمانی که گان و شرکت تلاش میکنند تا این دیدگاه فوقالعاده مردانه – و وسواس و بیتوجهی به مرزهای شخصی که میتواند با آن همراه باشد – را از طریق آرک اریک فرانکنشتاین نقد کنند، این دیدگاه کل نمایش را به روشی که میتواند آزاردهنده باشد رنگآمیزی میکند. مطمئناً برای چند لحظه خنده نابالغ واقعی مناسب است، اما همچنین احساس میشود که چیزی است که ما در صنعت سرگرمی در سال ۲۰۲۴ سعی میکنیم از آن عبور کنیم.
در حالی که اغلب احساس میشود که با جزئیات کوچک در مورد آنچه در دنیای وسیعتر این DCU نوپا در حال رخ دادن است، به ما اشاره میکند، Creature Commandos هرگز بیش از حد درگیر دنیاسازی نیست تا بر روی روایت یک داستان محدود تمرکز کند. این با احساس انسجام ارتقا یافته است: همه چیز به طور رضایتبخشی کنار هم قرار میگیرد، و هر جزئیات کوچک احساس میشود که واقعاً برای تصویر بزرگ مهم است – و قسمتها سبکبال، سرگرمکننده و جذاب باقی میمانند. اگر این نوع کیفیتی است که میتوانیم از DCU جدید انتظار داشته باشیم، آینده روشن است. جالب خواهد بود که ببینیم DC Studios چه چیزی میتواند ارائه دهد وقتی که یک پروژه کاملاً توسط Gunn هدایت نشود، اما من بلافاصله برای هر چیزی که از این جهان مشترک با نام او در اعتبار نویسنده/کارگردان بیرون میآید هیجانزده خواهم شد.
Creature Commandos با ظرافت وظایف خود را به عنوان پل بین DCEU قدیمی و DCU جدید انجام میدهد، در عین حال یک داستان مستحکم را به تنهایی روایت میکند. دستور العمل کلاسیک جیمز گان از آدمهای عجیب و دوستداشتنی، موسیقی عالی، و شوخیها و خشونت فراوان به نمایش کامل گذاشته شده است، اما به شیوهای جدید و تازه که به خوبی در انیمیشن ارائه شده است. نابالغ بودن عمدی آن همیشه جواب نمیدهد، اما به هیچ وجه کافی نیست که سریال را سنگین کند.
نظرات کاربران