ناریا، حلقه‌ی آتش یکی از سه حلقه قدرت الف ها سرزمین میانه
ناریا، حلقه‌ی آتش یا حلقه‌ی سرخ، یکی از حلقه‌های قدرت بود، به طور خاص: «یکی از سه حلقه برای پادشاهان اِلْف زیر آسمان»
ناریا پس از رفتن آناتار از اره‌گیون توسط کله‌‌بریمبور ساخته شد، از آنجایی که الف‌ها با تشخیص هدف آناتار سه حلقه‌ی خود را از او پنهان کردند، ناریا از نفوذ و پلیدی سائورون آزاد بود، اما هنوز به قدرت حلقه‌ی یگانه وابستگی داشت.
در ارباب حلقه‌ها و سیلماریلیون، گیل‌گالاد تنها ویلیا (حلقه‌ی آبی) را دریافت کرد و گیردان کشتی‌ساز از همان اول ناریا را گرفت. در دوران سوم، کیردان حلقه را به گندالف به پاس زحماتش داد.
طبق قصه‌های ناتمام، در شروع نبرد بین الف‌ها و سائورون، کِلِه‌بْریمیبور حلقه ناریا را همراه با ویلیا به گیل‌گالاد، پادشاه والای نولدور داد. گیل‌گالاد ناریا را به ستوان خود کیرْدان، ارباب بندرگاه‌های خاکستری – میتلوند – سپرد، کسی که حلقه را تا بعد از مرگ گیل‌گالاد در نبرد آخرین اتحاد نگه داشت.
ناریا به عنوان داشتن قدرت الهام بخشیدن به دیگران در برابر ظلم و ستم و همچنین (به طور مشترک با سه حلقه دیگر) پنهان کردن حامل حلقه از رصد از راه دور (به جز توسط یک حامل دیگر) و مقاومت در برابر فرسودگی و کسالت حاصل از زمان توصیف شده است. «ناریا» واژه‌ای از زبان کوئنیا، برگرفته از نام عناصر نارْوا به معنای سرخ آتشین است.
نظرات کاربران