۰

بررسی بازی Phantom Fury | سرگرمی در دل دیوانگی

طی چند سال اخیر، بازی‌های شوتر به سبک بومر (بازی‌هایی که یادآور سبک دهه ۹۰ میلادی هستند) حسابی محبوب شده‌اند و تنوع زیادی هم پیدا کرده‌اند. شاهد بازی‌هایی بوده‌ایم که به الهام‌بخش‌های خود وفادار مانده‌اند، مانند Dusk و Ion Fury، و همچنین عناوینی که سعی در نوآوری داشته‌اند، مانند Ultrakill. با Phantom Fury ، ما ترکیبی از این دو را داریم – یک بازی شوتر بومر که از بسیاری جهات به پیشینیان خود وفادار می‌ماند، در عین حال با استفاده از طراحی شوتر متعارف مدرن‌تر، ایده‌های جدیدی را نیز امتحان می‌کند.

با این حال، قبل از اینکه واقعاً در مورد گیم‌پلی صحبت کنیم، باید بگویم که Phantom Fury یکی از منحصر به فردترین بازی‌های شوتر است که تا به حال دیده‌ام. در حالی که Phantom Fury از مدل‌های با بالاترین تعداد چند ضلعی استفاده نمی‌کند، اما قطعاً موفق به داشتن یک زیبایی‌شناسی متمایز می‌شود که حس و حال کلاسیک را با فناوری‌ها و ایده‌های مدرن‌تر ترکیب می‌کند. یک نمونه اولیه از این موضوع، اندکی پس از شروع بازی است، جایی که می‌توانید از ورق‌های نیمه شفاف در اتاق‌های پزشکی استفاده کنید – چیزی که به دلیل کمبود قدرت محاسباتی، واقعاً در عناوین قدیمی‌تر نمی‌دیدید.

بررسی بازی Phantom Fury

در همین حال، Phantom Fury همچنین از بافت‌های کم‌حجم (low-fi) استفاده می‌کند که در حال حاضر بسیار محبوب شده‌اند. در حالی که چندین بازی از زمان بازسازی System Shock توسط استودیوی Nightdive از این سبک بصری استفاده کرده‌اند، اما این بازسازی بود که واقعاً این سبک را به همه نشان داد. شبیه به آن بازسازی، Phantom Fury نیز با استفاده از بافت‌های عالی و تکنیک‌های نورپردازی خیره‌کننده، ظاهری را ارائه می‌دهد که گویی برگرفته از خاطرات شما از بازی‌های شوتر کلاسیک مانند Quake است.

از نظر گیم‌پلی، به نظر می‌رسد Phantom Fury از تعدادی بازی شوتر مختلف دهه ۹۰ میلادی الهام گرفته است، از Half-Life و Quake گرفته تا حتی کمی هم شبیه System Shock. همانطور که در هر بازی شوتر بومر دیگری که ممکن است با آن برخورد کرده باشید، در بیشتر مواقع Phantom Fury شما را در نقش یک فرد دیوانه قرار می‌دهد که همه چیز را در دیدرس خود شلیک می‌کند و منفجر می‌کند. با این حال، به جای استفاده از طراحی‌های انتزاعی مراحل مانند آنچه در بازی‌های الهام‌گرفته از Quake دیده‌ایم، Phantom Fury در عوض روایت داستانی منسجمی دارد که مراحل آن را به هم پیوند می‌دهد.

شما قرار نیست با شمشیر و شاتگان در قلعه‌های گوتیک با سکوهای شناور با شیاطین و ارواح مبارزه کنید. در عوض، Phantom Fury داستانی منسجم دارد که شما را از یک مرحله به مرحله دیگر هدایت می‌کند. با گذشت سال‌ها از وقایع Ion Fury، Phantom Fury بازیکنان را یک بار دیگر در نقش شیلی هریسون قرار می‌دهد و او را در سراسر ایالات متحده آمریکا به مبارزه می‌کشاند. این بازی با افتخار یک تقلید اغراق‌آمیز و پر زرق و برق از فیلم‌های اکشن کلاسیک است، که از اشاراتی به «اولین خون» (First Blood) تا «نابودگر» (Terminator) را در بر می‌گیرد. این شورش سراسر از اشارات سینمایی با لحنی بی‌ادبانه همراه است، جایی که بازی هرگز واقعاً انتظار ندارد بازیکن چیزی را جدی بگیرد، با وجود اینکه تقریباً همه شخصیت‌ها از تهدیدات علیه آینده بشر وحشت‌زده هستند.

در حالی که داستان نهایتا فقط بهانه‌ای برای بردن شما از مرحله‌ای به مرحله دیگر است، Phantom Fury کمی عمیق‌تر از سایر بازی‌های شوتر بومر عمل می‌کند و شامل صحنه‌های اکشن کامل می‌شود، برای مثال، شما وظیفه دارید فردی را زنده نگه دارید تا او بتواند کامیونش را تعمیر کند تا از دست انبوهی از دشمنان که به طور مداوم در حال پیشروی هستند فرار کنید. همچنین چند رشته روایت در پس‌زمینه وجود دارد که در نهایت نتیجه می‌گیرند، مانند بازوی بیونیکی جدید هریسون و حتی ماهیت شرکتی مشکوک که به نظر می‌رسد درگیر شکار هسته شیطانی افسانه‌ای است.

البته، ستاره واقعی Phantom Fury انبوهی از سلاح‌هایی است که در طول سفر خود در سراسر آمریکا به آن‌ها دسترسی پیدا می‌کنید. در حالی که اکثر سلاح‌ها، به ویژه در اوایل بازی، عمدتاً به سلاح‌های کلاسیک و نمونه‌وار مانند تپانچه و تفنگ ساچمه‌ای پایبند هستند، بازی خیلی زود با برخی از سلاح‌هایی که به شما می‌دهد عجیب و غریب می‌شود. یک نمونه اولیه از این موارد، بمب بولینگ است؛ نوعی نارنجک که قرار است روی زمین به سمت هدف خود غلتانده شود. در حالی که ممکن است این کار نسبتاً عادی به نظر برسد، اما لازم به ذکر است که بمب‌های بولینگ تمایل دارند از دیوارها و سطوح منحرف شوند و حتی بسته به قدرتی که آن را پرتاب کرده‌اید، از روی رمپ‌های کوچک روی زمین بپرند. سلاح‌های آینده حتی عجیب‌تر می‌شوند، مانند یک تفنگ شلیک کننده کف الکتریکی. انبار سلاح همچنین با این واقعیت که تقریباً هر سلاحی قابلیت‌های پنهانی دارد که از طریق ارتقاء و مادها قابل باز شدن است، به شدت تقویت می‌شود.

آزادی یکی از ویژگی‌های مهم Phantom Fury است، نه تنها در نحوه برخورد با انبوه دشمنانی که در نهایت با آن‌ها مبارزه می‌کنید، بلکه همچنین در نحوه پایان دادن به مراحل. در حالی که اکثر مراحل عمدتاً اموری خطی با مسیرهای آشکار از میان موانع هستند، برخی از آن‌ها به شما گزینه‌هایی در مورد چگونگی برخورد با مسائل می‌دهند، خواه با استفاده از روش‌های مسالمت‌آمیز از طریق فریبکاری – که اساساً به معنای لگد زدن به درهای یک بار و تیراندازی کورکورانه به همه افراد حاضر در آنجا خلاصه نمی‌شود – یا با استفاده از قدرتمندترین سلاح‌های خود به دشمنان یورش ببرید. این بازی همچنین از فیزیک ساده‌ای استفاده می‌کند که به شما امکان می‌دهد هر وسیله‌ی تصادفی را که ممکن است پیدا کنید بردارید و پرتاب کنید، و همچنین باعث می‌شود تا خطوط برق را بفهمید تا بتوانید جعبه فیوز مناسب را برای حل یک معما منفجر کنید.

بررسی بازی Phantom Fury

در کنار دویدن و تیراندازی معمولی، تنوع زیادی در طراحی ماموریت‌های Phantom Fury وجود دارد. برخی از ماموریت‌ها به شما امکان دسترسی به وسایل نقلیه عجیب و غریب‌تر می‌دهند، از کامیونی مجهز به سلاح که می‌توانید با آن از شهری پر از دشمن عبور کنید تا یک توالی الهام‌گرفته از تاپ گان که در آن باید یک بالگرد را هدایت کنید و همزمان از آتش جنگنده‌ها و همچنین سقوط آوار در حین پرواز از میان دره‌ای طفره بروید.

Phantom Fury واقعاً عذرخواهی نمی‌کند که چه نوع بازی‌ای است. یک اسلحه، یک بازوی بیونیکی باحال به شما می‌دهد، به شما می‌گوید دشمنان چه کسانی هستند و انتظار دارد کار را تمام کنید. با این حال، چیزی که این کار را سرگرم‌کننده می‌کند، انبوه فوق‌العاده سلاح‌هایی است که به سمت شما پرتاب می‌شود، و همچنین نوشته‌های عجیب و غریب و داستانی کاملاً پوچ در طول آنچه اساساً یک جنون‌آمیز خشن در سراسر آمریکا است. مطمئناً، ممکن است داستان زیادی در Phantom Fury وجود نداشته باشد، اما هرچه که هست بسیار سرگرم کننده است، به خصوص اگر طرفدار فیلم‌های اکشن کلاسیک دهه ۸۰ و ۹۰ باشید.

با ترکیب گیم‌پلی عالی با طراحی هنری فوق‌العاده‌ای که از زیبایی‌شناسی الهام‌گرفته‌شده از کلاسیک با فناوری‌های مدرن‌تر، نورپردازی و طراحی مراحل استفاده می‌کند، Phantom Fury در نهایت به عنوان یکی از بازی‌های شوتر بومر پالایش‌ شده‌تر به نظر می‌رسد. در حالی که به اندازه بازی‌هایی مانند Dusk انتزاعی و دیوانه نیست، و مطمئناً شما را مانند Ultrakill به حداکثر توانایی‌هایتان نمی‌رساند، Phantom Fury قطعاً ارزش توجه شما را دارد، زیرا نهایتا یک تفریح هیجان‌انگیز و پرشور است.

اشتراک گذاری

دنبال کنید نوشته شده توسط:

بامداد نوروزیان

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *