تنها یک گلوله برای سوزاندن یک امپراتوری کافی است. این فلسفه‌ی پشت «فرزندان خورشید»، یک بازی عالی شوتر معماگونه با عناصر فراطبیعی، از طراح مستقل رنه روتر و ناشر دیوالور دیجیتال است. فرزندان خورشید، همانند بسیاری از بازی‌های عظیم دیوالور، خشن و بر پایه‌ی یک گیم‌پلی منحصر به فرد ساخته شده است؛ ترکیبی از اسنایپر الیت و سوپرهات را تصور کنید، اما این تنها بخش کوچکی از ماجراست.
شما در نقش شخصیتی به نام «دختر» بازی می‌کنید، یک نیروی تخریب تک‌نفره که جنگی انتقام‌جویانه را علیه فرقه‌ای به همین نام، که زندگی او را نابود کرده است، به راه می‌اندازد. در حالی که یک فرقه‌گرا پس از دیگری با نشانه‌گیری انتقام‌جویانه‌ی تفنگ تک‌تیرانداز شما به قطعات ریز تبدیل می‌شوند، به تدریج در زنجیره‌ی قدرت بالا می‌روید تا زمانی که مستقیما با هدف اصلی خود، رهبر، روبرو می‌شوید. در حین این کشتار خونین، فلش‌بک‌های طراحی‌شده با دست، بخش‌هایی از جنایت‌های انجام‌شده توسط این فرقه‌ی مرموز و دلایل انتقام‌جویی دختر را فاش می‌کند.
در طول این کات‌سن‌ها هیچ دیالوگی وجود ندارد؛ در عوض، روایت بازی عمدا مینیمالیستی است و با بمباران خاطرات آزاردهنده‌ای که هم مختصر و هم آشفته هستند، شما را تحت فشار قرار می‌دهد. این رویکرد پراکنده، درک تمام اطلاعات موجود را دشوار می‌کند – شاید عمدی باشد – به این معنی که ممکن است گاهی اوقات احساس گم‌گشته‌ای و کمی از داستان جدا شوید. همه این موارد با یک موسیقی متن ناهماهنگ از صدای محیط سفید تکمیل می‌شود که با سبک هنری برجسته بازی – ترکیبی از بنفش‌های عمیق و زردهای زنده – و لحن خشن و سورئال مطابقت دارد. زیبایی‌شناسی گیرای بازی، تصویری از دنیای وحشیانه‌ای از کثیفی اشباع‌شده را به تصویر می‌کشد، جایی که فرقه‌گرایان با آلوده کردن متل‌های کثیف، جنگل‌های تاریک و ساختمان‌های آپارتمانی متروکه، بیماری فریبنده خود را مانند موش‌های آلوده به طاعون گسترش می‌دهند.
به همان اندازه که داستان، تصاویر و موسیقی Children of the Sun برانگیزاننده هستند، گیم‌پلی نوآورانه آن جایی است که بازی واقعاً درخشان می‌شود. در ابتدای هر مرحله، می‌توانید دختر را در یک مسیر از پیش تعیین شده به چپ یا راست حرکت دهید. گاهی اوقات می‌توانید در یک دایره کامل ۳۶۰ درجه در یک سطح حرکت کنید، در حالی که گاهی اوقات ممکن است فقط چند متر قبل از اینکه توسط یک درخت افتاده یا کناره رودخانه شیب‌دار مانع شوید، حرکت کنید. از اینجا، می‌توانید نقشه منطقه را ببینید، دشمنان را علامت‌گذاری کنید و بهترین موقعیت برای شلیک را تعیین کنید. هنگامی که هدف را روی دوربین تنظیم کردید و ماشه را چکاندید، دوربین به نوک گلوله می‌چسبد زیرا با سرعت در هوا حرکت می‌کند. خون‌پاشی و گوشت متلاشی شده معمولاً دنبال می‌شود، اما نکته اینجاست که این تنها تیری است که در طول مرحله شلیک خواهید کرد.
داستان پیش‌زمینه دختر از یک کلیشه‌ی داستانی کلاسیک استفاده می‌کند که در آن دختری جوان کشف می‌کند که پس از رسیدن به بلوغ، قدرت‌های ماوراءالطبیعه‌ی پنهان دارد. هر بار که گلوله‌ای از جمجمه یک فرقه‌گرا شلیک می‌شود، زمان به کندی می‌گذرد و توانایی‌های ذهنی دختر به شما امکان می‌دهد کنترل گلوله را به دست بگیرید و دوباره هدف را نشانه بگیرید، به این ترتیب که یک گلوله به تنهایی می‌تواند کل مقر دشمن را در یک ضربه نابود کند.
در ابتدا، شما فقط می‌توانید گلوله را در یک خط مستقیم از یک دشمن به دشمن دیگر حرکت دهید، مانند یک ماشین پین‌بال قاتل بین آنها پینگ پنگ کنید، و این باعث می‌شود که اولین شلیک شما مهمترین باشد. از آن نقطه برخورد اولیه، باید مسیر خود را از میان تمام دشمنان دیگر ترسیم کنید تا زمانی که هیچ کس زنده نماند. البته گفتن این آسان‌تر از انجام دادن است. در حالی که برخی از دشمنان ثابت می‌مانند، برخی دیگر در حال قدم زدن هستند، با ماشین در کل نقشه می‌چرخند و از دید اولیه شما دور هستند. با در نظر گرفتن همه این موارد، ممکن است مجبور شوید مرحله‌ای را با اطمینان از اینکه کشتن دوم به آخری، دید واضحی از فرقه‌گرای نهایی که تا به حال پنهان بوده است، فراهم کند. راه‌های اشتباهی برای انجام این کار وجود دارد، اما راه درست قطعی وجود ندارد، بنابراین آزمایش تشویق و پاداش داده می‌شود.
با پیشرفت در داستان و معرفی انواع جدیدتر دشمنان، قدرت‌های بیشتری برای مقابله با فرقه‌گرایان سپر به دست و زره‌پوش و همچنین محیط‌های پیچیده‌تر و پیچیده‌تری که در آنها زندگی می‌کنند، به شما داده می‌شود. اولین مورد از این قدرت‌ها به شما امکان می‌دهد مانند جیمز مک‌آووی در فیلم «Wanted» محصول ۲۰۰۸، مستقیماً گلوله را کنترل کنید و کمی آن را خم کنید. این برای شلیک از روی دیوارها و خم کردن مسیر گلوله برای اینکه به پایین خم شود و به فرقه‌گرای طرف دیگر برخورد کند یا به سادگی تنظیم کردن مسیر گلوله برای اطمینان از برخورد به هدف مفید است.
توانایی دیگری نقاط ضعف دشمن را آشکار می‌کند که با نابود شدن در رگباری از خون صحنه‌آهسته، به شما قدرت تغییر مسیر گلوله در حین پرواز را می‌دهد. با استفاده از این، می‌توانید از کنار دشمنی که سپر به دست دارد، شلیک کنید و سپس گلوله را بچرخانید تا پشت سر او میخکوبید و کاملاً از محافظت ضدگلوله‌اش جلوگیری کنید. گاهی اوقات ممکن است از این تکنیک برای فرار از ساختمانی و ورود مجدد به آن در جای دیگری یا شلیک به آسمان برای دید بهتر از منطقه و کشف دشمنی که قبلاً گریزان بود استفاده کنید.
از طرفی، فرقه‌گرایان زره‌پوش چالشی کاملاً متفاوت ایجاد می‌کنند. تنها راه نفوذ به زره ضخیم آنها استفاده از شلیک قدرتی است – با نگه داشتن ماشه به مدت پرواز گلوله به دست می‌آید. این شلیک‌ها نیاز به فاصله‌ای به اندازه‌ی کافی بین اهداف برای ایجاد سرعت لازم برای عبور از زره دارند، بنابراین کشف کردن نحوه‌ی حذف این دشمنان یک مشکل منحصر به فرد است. با این حال، انجام این کار همیشه هیجان‌انگیز است، زیرا شما از دیدن رسیدن گلوله به سرعت مافوق صوت قبل از انفجار از میان دفاع بی‌فایده‌ی فرقه‌گرا لذت می‌برید.
پیدا کردن راه‌حل برای هر پازل دلخراش یک مرحله، به خصوص زمانی که آزمون و خطا فراوان است، بسیار رضایت‌بخش است. چند تلاش اولیه‌ی شما ممکن است حول کاوش آزمایشی برای یافتن محل تمام فرقه‌گرایان و سپس یافتن بهترین راه برای از بین بردن تک تک آنها بچرخد. گاهی اوقات می‌توانید از محیط نیز به نفع خود استفاده کنید، با شلیک به درپوش باک بنزین و قوطی‌های گاز وسایل نقلیه، چندین دشمن را در یک انفجار مهیب از بین ببرید. می‌توانید فقط برای به دست آوردن زاویه بهتر، یک ماشین را منفجر کنید یا یک کبوتری را که بالای سر پرواز می‌کند، شکار کنید تا نمای کلی از منطقه را ببینید. کاش فرصت‌های بیشتری برای کشتن با استفاده از محیط به جز نابود کردن وسایل نقلیه و بشکه‌های انفجاری وجود داشت، اما محدود کردن نحوه‌ی تعامل شما با دنیای اطرافتان بر چالش و حس موفقیت هنگام پیروزی می‌افزاید.
با حدود سه ساعت طول، Children of the Sun یک تجربه نسبتا کوتاه است. معمولا این یک موهبت پنهان برای بازی‌ای است که اغلب از مفهوم اصلی خود دور نمی‌شود، با این حال باز هم خود را خواهان بیشتر می‌دیدم. خوشبختانه، قابلیت بازی مجدد فراوان است، زیرا سیستم امتیازدهی بازی شما را تشویق می‌کند برای کسب امتیاز بهتر به مراحل قبلی بازگردید و دوباره بازی کنید. شلیک به سر امتیاز متفاوتی نسبت به زخم پا دارد، درست همانطور که برای زمان‌بندی و کارایی بهتر امتیاز بیشتری کسب می‌کنید، در حالی که تابلوهای امتیازات حس رقابت ایجاد می‌کنند. تکمیل یک مرحله همچنین یک تصویر عالی از مسیر پرواز گلوله را نشان می‌دهد که بازی به اشتراک گذاشتن آن در شبکه‌های اجتماعی برای کمی رضایت بیشتر آسان می‌کند.
رویکرد غیرمتعارف Children of the Sun به شوتر مخفی کاری دائما هیجان‌انگیز و کاملاً رضایت‌بخش است. ممکن است پر از خونریزی وحشتناک و جمجمه‌های شکسته باشد، اما همچنین بازی شوتری برای آدم‌های متفکر است – بیشتر از هر چیز یک بازی پازل دلپذیر و سیاه. اعتراف می‌کنم که کوتاه است، و ماندگاری بازی تا حد زیادی به میزان شیفتگی شما به پازل‌های مبتکرانه و خونین آن بستگی دارد. وقتی انقدر سخت است که عاشقش نشوید، این نباید مشکلی باشد. و حتی اگر نسبتاً یکنواخت است، Children of the Sun این نت را با چنان مهارتی می‌نوازد که به راحتی می‌توان آن را توصیه کرد.
نظرات کاربران