نقد و بررسی فیلم Godzilla x Kong: The New Empire
در برخی از جنبه ها، Godzilla علیه Kong: امپراتوری جدید؛ فقط یک فیلم اکشن با جلوه های ویژه رایانه ای عظیم هالیوودی دیگر است، چیزی که طی دو دهه گذشته و تغییرات آن، نمونه های زیادی از آن را دیده ایم. اما، مانند فیلم‌های قبلی ، Godzilla علیه Kong فضای متمایز و زیبایی‌شناسی خاص خود را دارد که آن را از تمام آن فیلم‌های پرفروش کلیشه‌ای که استودیوها و سرویس‌های استریم به طور مداوم تولید می‌کنند، متمایز می‌کند. مطمئناً، در این ماجراجویی تایتانیک هیچ ماده معناداری یافت نمی شود، اما زمانی که فیلم شما به این شکل سرگرم کننده و خوب ساخته شده باشد، واقعاً به آن نیاز ندارید.
مدتی از زمانی که گودزیلا و کینگ کنگ در فیلم قبلی هنگ کنگ را ویران کردند و با هم و با مک godzila مبارزه کردند، می گذرد و همه تلاش خود را می کنند تا به زندگی با این موجودات عظیم که به طور تصادفی تعداد زیادی از مردم را در حین کار خود قتل عام می کنند، عادت کنند. در ابتدای فیلم، گودزیلا باید با یک تایتان دیگر در رم مبارزه کند، قبل از اینکه در کولوسئوم به شکل توپ در بیاید و چرت بزند.
در مقابل، کنگ زمان خود را در زیر زمین در دنیای زمین توخالی گذرانده است، جایی که Monarch انبوهی از پایگاه‌ها را برای ردیابی حرکات او و مطالعه اکوسیستم وحشی در آنجا راه‌اندازی کرده است. مسیرهای جدیدی برای کاوش کنگ همچنان باز می شود تا اینکه در نهایت با گروهی از میمون های غول پیکر متخاصم روبرو می شود که تمام میمون های دیگر زمین توخالی را به بردگی درآورده اند. رهبری این گروه را یک میمون با ظاهری به خصوص بدجنس، شاه اسکار بر عهده دارد – او می خواهد سطح زمین را تسخیر کند. اما کنگ قادر است یک بچه میمون غول پیکر از میان آنها را به عنوان راهنما استخدام کند و به مبارزه کمک کند.
از نظر شخصیت‌های انسانی، ما بیشتر روی یک گروه از افراد تمرکز کرده‌ایم – ربکا هال، برایان تایر هنری و بازیگر جوان ناشنوا، کیلی هوتل که از فیلم قبلی برگشته‌اند، به همراه تازه‌وارد، دن استیونز، که حضور دلنشینی دارد. آنها فیلم را صرف کاوش در زمین توخالی می‌کنند تا بفهمند کنگ چه کار می‌کند و چگونه به او کمک کنند و در این فرآیند، با افراد بیشتری از قوم ایوی که قبلاً در جزیره جمجمه زندگی می‌کردند، روبرو می‌شوند. این یک گروه هسته‌ای خوب است، اما شاید درخشش واقعی هوتل باشد. او توانایی و حضور صحنه‌ای را دارد که بتواند در برابر بازیگران باتجربه بزرگسال، ایستادگی کند و عملکردی انسانی به طرز شگفت انگیزی به یاد ماندنی را در میان تمام جلوه‌های ویژه کامپیوتری ارائه دهد.
همانطور که در گودزیلا علیه کنگ دفعه قبل هم بود، کارگردان آدام وینگارد فیلم نسبتاً سنگینی از نظر دانش اساطیری ساخته است که مدت زمان آن زیر دو ساعت است، که در دنیای فعلی فیلم‌های پرفروش که اغلب بیش از ۱۵۰ دقیقه به طول می‌انجامند، مانند قسمت دوم تلماسه اخیر، غیرمعمول است. به نظر می‌رسد وینگارد استعدادی برای ساده‌سازی فیلم‌هایش به ضربات داستانی ضروری‌شان دارد، در حالی که همچنان آنها را منسجم نگه می‌دارد.
این برای گودزیلا علیه کنگ چیز بسیار خوبی است، زیرا هرگز درگیر حجم قابل توجهی از داستانش نمی‌شود. در عوض، به این معنی است که زمان بیشتری را صرف تماشای مبارزه گودزیلا و کنگ با انبوهی از آدم‌های بد جدید می‌کنیم. اما با وجود ترتیب نام‌های آنها در عنوان، این عمدتاً یک فیلم کینگ کنگ است. گودزیلا مبارزه‌های زیادی می‌کند، اما او بخش اعظم فیلم را روی سطح زمین می‌گذراند تا لیزر دهانش را با پیش‌بینی رسیدن شاه اسکار ارتقا دهد – به همین دلیل است که خارهای پشتش صورتی هستند.
نظرات کاربران