اقتباس استودیو A-1 پیکچرز از سولو لولینگ به خاطر زرق و برق مبارزاتش تحسین شده است، اما قسمت‌های اخیر نشان می‌دهند که چند عنصر کلیدی در آن‌ها وجود ندارد. در حالی که مبارزه جین-وو با باس مرحله، ایگریس خون‌آلود، از نظر بصری هیجان‌انگیز است، اما در توجیه هدف خود برای کل داستان یا دوئلی به یاد ماندنی با مشکل مواجه است. به عبارت دیگر، احساس بی‌هدف بودن می‌کند.
انیمه با وسواس زیاد پرش‌های جین-وو در میدان مبارزه در حالی که با یک هیولای زره‌پوش درگیر است را به تصویر می‌کشد، اما در نهایت به چیزی با معنی منجر نمی‌شود. این مبارزه حتی در ایجاد یک نتیجه‌ی رضایت‌بخش بر اساس مزایای خودش شکست می‌خورد. در عوض، جین-وو در مواجهه با یک معما، نه با هیچ فضیلت ذاتی، بلکه با شانس و فریادهای زیاد موفق می‌شود.
در حالی که سولو لولینگ همچنان یک مجموعه قوی با مزایای فراوان است، این مبارزه ثابت می‌کند که سبک آن فاقد محتوا است، اگرچه تمام تلاش خود را می‌کند تا وانمود کند غیر از این است.
دوئل به ظاهر حماسی جین‌وو و ایگریس دلیلی برای اهمیت دادن ندارد
مبارزه با ایگریس در قسمت ۱۱ یکی از نقاط برجسته داستان در نظر گرفته می‌شود، تا جایی که حتی در اوپنینگ انیمه هم به آن اشاره شده بود. در حالی که دیدن پرتاب شدن جین‌وو و دشمن زره‌پوشش به دست یکدیگر در سالن ابتدا هیجان‌انگیز است، اما مبارزه به زودی به دو شکل مبهم تبدیل می‌شود که بی‌هدف به هم مشت می‌زنند. در نهایت، زمانی که جین‌وو ایگریس را شکست می‌دهد، این فقط یک اتفاق خوشحال کننده است – چاقو به شکاف چشمی زره ایگریس می‌خورد. در حالی که انیمیشن جذاب و مبهم زیادی به این لحظه اختصاص داده شده است، اما این صرفا تزئینی است.
این موضوع که اهمیت نبرد مبهم به نظر می‌رسد کمکی نمی‌کند. در حالی که جین‌وو هدف کلیِ درمان مادرش را دارد، ایگریس مانعی برای او نیست. در عوض، کل ماجرا نتیجه تلاش جین‌وو برای تکمیل یک کوئست “تغییر کار” است. به همین دلیل، افزایش قدرت اغلب دوره‌ای به نظر می‌رسد. انیمیشن بسیار پرجزئیات ساخته شده است، فقط برای اینکه در نهایت قدرت جین‌وو به او حق کسب قدرت بیشتر را بدهد، و پاداش ریسک کردن جان جین‌وو یک کلاه ایمنی نامرئی باشد.
صحنه‌های مبارزه خوب به بیش از فقط یک انیمیشن پر زرق و برق نیاز دارند
اتکای جین‌وو به مهارت‌های بازی و قدرت خام با توجه به مهارت‌های حل مسئله‌ای که در قسمت ۲ به نمایش گذاشت، ناامیدکننده است. زره ایگریس می‌توانست یک مشکل منطقی برای حل با اینونتوری او باشد، اما در عوض A-1 شخصیت‌پردازی را با صحنه های بصری عجیب جایگزین کرد که با یک ضربه چاقوی خوش‌شانس به پایان می‌رسد.
مبارزات گران‌قیمت اما غیرجذاب در جای دیگری از سریال نیز دیده شده است، مانند قسمت ۹ که در آن، با وجود ماهیت منحصربه‌فرد مبارزات با چاقو، نبرد جین‌وو با کانگ ته-شیک به یک رویارویی صرفاً بین مهارت‌های بازی تبدیل می‌شود. بهترین صحنه‌های مبارزه در انیمه دارای لحظات احساسی و توالی‌های مبارزه با طراحی منحصر به فرد هستند تا آن‌ها را متمایز کنند، و تاکنون، Solo Leveling هیچ‌کدام از این دو را ندارد.
نظرات کاربران