آموت در جهان مردگان میزیست و در پای ترازوی عدالتی که در تالار دو حقیقت در سرای اوزیریس قرار داشت مینشست. هنگامی که فردی میمرد، آنوبیس او را به آن مکان میبرد. درآنجا فرد مرده مورد آزمون قرار میگرفت تا معلوم شود میتواند به جهان پس از مرگ وارد شود یا خیر. مهمترین این آزمونها «مراسم توزین قلب» بود که در طی آن، قلب فرد مرده را بر روی یک کفهٔ ترازو و در کفهٔ دیگر آن پَر حقیقت را قرار میدادند. این پر متعلق به سربند ماآت، الههٔ حقیقت بود و قلب نیز بنا بر باور مصریان باستان، جایگاه روح بهشمار میرفت. اگر فرد مرده زندگیای نیک را گذرانده بود قلبش در تعادل با پر میایستاد و او اجازهٔ ورود به دنیای پس از مرگ را مییافت اما اگر کفهٔ ترازو پایینتر از کفهٔ پر حقیقت میایستاد نشانهٔ ناپاکی و گناهآلود بودن قلب آن شخص بود.در این زمان آموت که در پای ترازو نشسته بود قلب فرد بدکار را میبلعید و آن شخص دیگر هرگز نمیتوانست وارد دنیای پس از مرگ شود.
نظرات کاربران