آلها، موجودات افسانهای یا ارواح شَر و بَد، در میان باورهای کهن برخی از اقوام و ملتها هستند. ایرانیان تصور میکردند آلها موجوداتی ترسناک و به شکل زن هستند. گرجیها آلها را ارواح جنگل مینامیدند. در باورهای ارمنیان آلها موجوداتی پُر پشم، نیمه انسان – نیمه حیوان، با چشمانی آتشین هستند و دشمن زائوها و نوزادان محسوب میشوند. این باورها محتملاً از دوران ما قبل تاریخ، از اوهام و تصورات مبهم انسان نسبت به جهان پیرامون خود نشات گرفته است.
رافی در روایتی میگوید: «اگر نوزاد پسر بود، دور تخت او را تعدادی زن مسن دوره میکردند و نهایت سعی خودشان را برای حفظ زائو و نوزاد برای دور ماندن از ارواح خبیثه، آلها، جنها، دیوها، از ما بهترون و شیاطین به کار میبستند و گهواره نوزاد را با طلسم و جادو و حتی دعاهای دستنویس کشیشها، مجهز میکردند. اما نوزاد دختر از پیشگیریها محروم بود، زیرا آنان معتقد بودند که دختر مقاوم و پُر طاقت است و اگر او را زیر سنگ آسیاب هم بیندازند، جان سالم به در خواهد برد و به همین دلیل او را تقریباً نادیده میگرفتند.»
نظرات کاربران