۰

نقد و بررسی بازی استارفیلد Starfield

نقد و بررسی بازی استارفیلد Starfield

نقد و بررسی بازی استارفیلد Starfield

با کاوش در گستره وسیع فضا، نمی توان مجذوب امکانات بی نهایت آن نشد، احساسی که اغلب در تخیل ما است. از تفاسیر هنری گرفته تا شگفتی های علمی که زیربنای اکتشافات ما هستند، کیهان همیشه ما را مجذوب خود کرده است. این حس شگفتی همان چیزی است که در ابتدا انتظار برای استارفیلد را بسیار جذاب می کند. علاوه بر اینکه RPG اصلی بعدی از استودیوی بازی سازی Bethesda است، نوید یک اودیسه کیهانی را می دهد که بازتاب جذابیت ما نسبت به ناشناخته ها است.

با این حال، با کاوش در جهان استارفیلد، جذابیت اولیه محو می شود. با وجود مقیاس چشمگیر آن، با سیستم های ستاره ای و سیارات متعدد برای اکتشاف، سفر کیهانی بزرگ بازی وقتی از نزدیک بررسی می شود، افسون خود را از دست می دهد. ماموریت اصلی، که نوید ماجراجویی های بین ستاره ای را می دهد، در الگوهای آشنا قرار می گیرد، فاقد عمق و درگیری معنادار با تنظیمات یا سیستم های گیم پلی خود.

استارفیلد نقاط قوت خود را دارد، به ویژه در انواع کوئست های جانبی که ارائه می دهد. این ماموریت ها مانند نفوذ به حلقه های جنایی یا حل و فصل اختلافات شرکتی، زندگی را به بازی تلفیق می کنند. با این حال، حتی این روایت‌های قانع‌کننده نیز نمی‌توانند کاستی‌های اساسی بازی را بپوشانند. توهم انتخاب از بین می رود، زیرا تصمیمات اخلاقی اغلب به نتایج مشابهی منجر می شود و دیالوگ ها فاقد عمقی هستند که بتواند تجربه داستان گویی را غنی کند

نقد و بررسی بازی استارفیلد Starfield

نقد و بررسی بازی استارفیلد Starfield

مبارزات در استارفیلد برجسته است که بازی شوتر رضایت‌بخش و نبردهای سفینه ای جذاب را ارائه می‌دهد. با این حال، این لحظات هیجان زودگذر هستند و تحت الشعاع جهان از هم گسیخته بازی قرار می گیرند. اکتشاف سیارات با سفرهای سریع که وسعت فضا را صرفاً به نقاط بین راهی کاهش می دهد، به نظر قطع می شود. حتی ساخت پاسگاه‌ها، یک جنبه بالقوه جذاب، با مکانیک دست و پا گیر و عمق محدود مختل شده است.

علاوه بر این، تصویر استارفیلد از آینده بشریت در فضا به طرز ناامیدکننده ای عادی به نظر می رسد. علیرغم آرزوهای بازی برای کشف فلسفه‌های علمی، این بازی کوتاه می‌آید و نمی‌تواند در پرسش‌های عمیقی که اکتشافات فضایی در مورد وجود و هدف ما ایجاد می‌کند، بکاود.

در پایان، Starfield به عنوان یک بازی ظاهر می شود که کمیت را بر کیفیت ترجیح می دهد و بازیکنان را با یک تجربه سطحی روبرو می کند. پتانسیل آن تا حد زیادی دست نخورده باقی می ماند و در زیر آشنایی با مکانیک های گیم پلی آن و فقدان یک چشم انداز روایی منسجم مدفون است. در حالی که لحظات درخشانی دارد، آنها زودگذر هستند و بازیکنان را در حسرت یک ماجراجویی فضایی عمیق تر و همه جانبه تر می گذارد.

برچسب‌ها:,

اشتراک گذاری

دنبال کنید نوشته شده توسط:

بامداد نوروزیان

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *