معرفی حلقه‌ی باراهیر آراگورن سرزمین میانه

حلقه‌ی باراهیر آراگورن که در اصل حلقه‌ی فین‌رود فلاگوند بود، یک ساخته الفی بود که از طرف فین‌رود به باراهیر داده شد و در سال‌های بعد به عنوان نشان موروثی اداین به شمار می‌رفت. حلقه به شکل دو مار با چشمان زمردین بود، یک مار در حال بلعیدن و دیگری دارای تاجی از گل‌های طلایی بر سر، که سمبل خاندان فنارفین بود. این حلقه در والینور بدست نولدور ساخته شد و در تملک فین‌رود بود. او حلقه و جواهراتی دیگر از تیریون را در زمان عزیمت نولدور به سرزمین میانه با خود برد و آن را در نارگوتروند به همراه داشت.

در جنگ شعله‌ی ناگهانی، باراهیرِ انسان جان فین‌رود را نجات داد و او به عنوان نشانی از دوستی ابدی بین خانواده‌هایشان حلقه‌اش را به باراهیر بخشید. باراهیر تا پایان عمر حلقه را در دست داشت و سرانجام در شبیخون اورک‌ها کشته شد و رهبر اورک‌ها دستش را به همراه حلقه قطع کرد و با خود برد. بِرن مخاطرات زیادی را پشت سر گذاشت و انتقام پدر را گرفت و دستش را پیدا کرد. او دست را به همراه باقی جسد پدرش خاک کرد اما حلقه را برای خود نگه داشت.

زمانی که ماموریت سیلماریل از سوی الوه به برن داده شد(شرط وصال با لوتین)، او به نارگوتروند رفت و از حلقه به‌عنوان نشانی برای درخواست کمک از فین‌رود استفاده کرد و فین‌رود نیز به عهدش وفا کرد و سرانجام در راه دفاع از برن در دخمه‌های میناس‌تی‌ریت کشته شد. سرنوشت حلقه در قرون آتی به شکلی مبهم ثبت شد. از طریق دیور و دخترش، الوینگ و نوه‌اش الروس حلقه به نومه‌نور رسید و به عنوان نشان سلطنتی شاهان نومه‌نور باقی ماند؛ تا زمانی که تار- الندیل آن را به وارثش، تار- منلدور نداد، در عوض حلقه را به دخترش سیلمارین داد که نمی‌توانست جانشین او باشد. و بعدها سیلمارین آن را به پسرش والاندیل اولین حاکم آندونیه – بندری در کرانه‌ی غربی جزیره‌ی نومه‌نور- داد. حلقه به حاکمان متوالی آندونیه رسید تا زمان آخرین نفر از مومنان(آن دسته از مردم نومه‌نور که از فساد و تباهی که سائورون نصیب اهالی این جزیره کرد، مصون ماندند). و سرانجام با فرار مومنان به سرزمین میانه، حلقه‌ی باراهیر از واقعه‌ی سقوط نومه‌نور نجات پیدا کرد.