بازی “No, I’m Not a Human” یک تجربه ترسناک و روانشناختی است که شما را به دنیایی پساآخرالزمانی میبرد. در این دنیا، تابش شدید خورشید جمعیت انسانی را از بین برده و موجودات بیگانه، که به شکل انسان درآمدهاند، کنترل زمین را به دست گرفتهاند. این بازی با فضایی تاریک و پرتنش، بازیکن را در نقش شخصیتی اصلی قرار میدهد که در یک مزرعه دورافتاده زندگی میکند و باید با هجوم این موجودات به خانهاش مقابله کند.
داستان و فضای بازی
داستان بازی در یک شب تاریک آغاز میشود. شخصیت اصلی در خانهاش تنهاست که دوست و همسایهاش به دیدارش میآید و به او درباره موجودات ناشناخته و خطرناکی هشدار میدهد که به شکل انسان درآمدهاند. این موجودات، که “بازدیدکنندگان” (Visitors) نامیده میشوند، از زیر زمین بیرون آمدهاند و با چهرهها و رفتارهای غیرطبیعی و تهدیدآمیز، جان انسانها را به خطر میاندازند.
محیط بازی در یک منطقه روستایی و مزرعهای بزرگ جریان دارد، جایی که خانهها از هم فاصله زیادی دارند. این فاصله باعث تقویت حس تنهایی و ترس در بازیکن میشود و او را دائماً در حال تصمیمگیری نگه میدارد که به چه کسی اعتماد کند و چه کسی ممکن است یک موجود خطرناک باشد. تعاملات میان شخصیتها نیز محدود و پر از تنش است، که به فضای Suspense بازی میافزاید.
گیمپلی و مکانیکها
در گیمپلی “No, I’m Not a Human”، بازیکن باید تصمیم بگیرد که درهای خانهاش را به روی بازدیدکنندگان باز یا بسته نگه دارد. برخی از این بازدیدکنندگان ممکن است انسانهای واقعی و دوستانه باشند، مانند مرد بلندقدی که در نسخههای قبلی بازی نیز حضور داشته و به خاطر دفاع از انسانها از یک بار بیرون انداخته شده است. اما برخی دیگر موجودات خطرناکی هستند که با چهرهای غیرطبیعی و رفتارهای تهدیدآمیز ظاهر میشوند و اگر به داخل راه داده شوند، منجر به مرگ شخصیت اصلی خواهند شد.
یکی از ویژگیهای جذاب بازی، تصادفی بودن ترتیب ورود بازدیدکنندگان است که هر بار تجربهای متفاوت و غیرقابل پیشبینی ایجاد میکند. علاوه بر این، بازیکن میتواند از طریق رادیو پیامهایی دریافت کند که باید آنها را رمزگشایی کند. این مکانیک به افزایش حس تعلیق و ترس در بازی کمک میکند.
تمها و پیامهای بازی
“No, I’m Not a Human” به موضوعات عمیقی مانند ترس از ناشناخته، بیاعتمادی به دیگران، و پیامدهای اطلاعات نادرست و هراس جمعی میپردازد. اخبار منتشر شده در بازی نشان میدهد که مردم به دلیل ترس از بازدیدکنندگان، به یکدیگر مشکوک شده و حتی دست به خشونت میزنند، که این وضعیت را وخیمتر میکند. همچنین، نهادهایی مانند FEMA در بازی حضور دارند که ظاهراً مسئول مدیریت بحران هستند اما در واقع رازهای تاریکی در پس پرده دارند.
یکی از نکات جالب بازی، نحوه تشخیص بازدیدکنندگان از انسانها است. طبق گفته FEMA، دندانهای بسیار سفید و غیرطبیعی یکی از نشانههاست، اما این معیار چندان قابل اعتماد نیست و باعث میشود که افراد بیگناه نیز قربانی شوند، که بر پیچیدگی و پارانویا در بازی میافزاید.
تجربه بازی و استقبال
این بازی با گرافیک استایلایز و اتمسفر ترسناک خود، توانسته نظر مثبت بازیکنان و منتقدان را جلب کند. نسخه دمو بازی با ویژگیهای جدیدی مانند مهمانان تازه و تصادفی، آیتمها و دستاوردهای بیشتر بهروزرسانی شده است که هیجان و ترس را افزایش میدهد. همچنین تصمیمگیریهای اخلاقی و مواجهه با موقعیتهای دشوار، بخش مهمی از تجربه بازی را تشکیل میدهد که بازیکن را به چالش میکشد.
در مجموع، “No, I’m Not a Human” یک بازی ترسناک متفاوت است که با ترکیب عناصر روانشناختی، داستانی پیچیده و گیمپلی چالشبرانگیز، تجربهای منحصر به فرد از بقا در دنیایی پر از ترس و بیاعتمادی ارائه میدهد. این بازی برای علاقهمندان به ژانر وحشت و داستانهای پساآخرالزمانی گزینهای بسیار جذاب است.
نظرات کاربران