کتابهای ویچر، شمشیرهای زیادی وجود دارد که بیشتر آنها خاص هستند. در این مقاله به معرفی مختصر تعدادی از آنها میپردازیم.
۱- بالمور
بالمور شمشیری جادویی است که از آنِ قهرمانی افسانهای به نام زاترت وُروتا بود. اینکه این قهرمان چه کرد و چه شد که بالمور جادویی گشت، بر ما پوشیده مانده. تنها میدانیم که وروتا در کودکی با قانون غافلگیری به دست دورفها افتاد. نام این شمشیر در داستان کوتاه «مسئلهی قیمت» آمده است.
۲- گِویر
این شمشیر همانی است که سیری در گوردخمههای صحرای کوراث یافت. نام آن توسط سیری در داستان کوتاه «یکی پایان مییابد، یکی آغاز میشود» گفته میشود.
۳- گویهیر
گویهیر نامی برای شمشیرهای با کیفیتِ نومی است. آنها بهترین شمشیرسازهای جهان ویچر هستند. گویهیر از ریختهگری آهن تیره ساخته میشود طوری که تیغههایش بسیار سبک اما تیز هستند.
۴- سیهیل
نوعی شمشیر باکیفیت دورفی است و با جادوی رونی ریختهگری میشود. این شمشیر چنان تیز است که هنگام برش هدف هیچ مانعی برایش وجود ندارد. در کتاب «غسل تعمید آتش»، زولتان چیوی یکی از این شمشیرها را به گرالت میبخشد که روی تیغهی آن واژههای دورفی حکاکی شده بود. ترجمهاش «باشد که آنها به دست سرنوشت بدشان نابود شوند» یا دقیقتر «مرگ بر مادربهخطاها» میباشد.
۵- تالداگا
از شمشیرهای الفهای اِن شی است. استرهازیِ آهنگر در کتاب «برج پرستو» این شمشیر را به سیری پیشنهاد داد.
۶- شمشیرهای ویچری
ویچرها به داشتن دو نوع شمشیر متفاوت در جنگ شهره هستند. شمشیرهای نقرهای در برابر موجودات فراطبیعی و جادویی استفاده میشود، درحالیکه، شمشیرهای آهنی برای جنگ با انسانها و هیولاهای بیاثر در برابر نقره به کار میروند. این شمشیرها اغلب از آهن شهابسنگی و با قلمزنیهای جادوی رونی ساخته میشوند.
۷- زیرائیل
این شمشیر سیری است که در کتاب «برج پرستو» به وی بخشیده شد. میتوان گفت که نوعی گویهیر نومی است و بیش از ۲۰۰ سال قدمت دارد. شکل تیغهی آن شبیه زبانه آتش است و روی آن قلمزنیهای گلمانند، یک برج و پرستویی بر فراز آن نقش بسته است. نام شمشیر در زبان عام به معنای «پرستو» میباشد.