نقد و بررسی بازی Mafia 3
نقد و بررسی بازی Mafia 3
قبل از آن که قسمت سوم مافیا منتشر شود حضور این عنوان در لیست مورد انتظار بسیاری از مجلات٬ سایت‌ها و حتی مخاطبین منتظر و مشتاق بازی توجهم را جلب کرده بود از همین رو سوالی بزرگ در ذهنم شکل گرفت که ملاک‌های این انتظار چه می‌تواند باشد و آیا قراراست که اثر نهایی صرفا یک کلون از GTA فقط با نام مافیا باشد؟ یا این که یک اثر تمام عیار مافیای که رنگ و بوی قسمت اول را در خود خواهد داشت. درواقع یکی از دغدغه‌های اصلی و مهم برای من و بسیاری از مشتاقان این سری بازگشت قدرتمند این بازی به اصالت گذشته و نزدیک شدن آن به شاهکار چندین سال پیش است که بعد از انتشار و بازی کردن مافیا ۳ به این نتیجه رسیدم که این بازگشت تا ابد میسر نخواهد شد و قسمت اول مافیا به مانند یک اثر تکرارنشدنی در صندوقچه تاریخ قرار خواهد گرفت.
مافیا ۳ دچار بحران هویت است و هانگر ۱۳ با یک تفکر کاملا اشتباه دست به ساخت همچین عنوانی زده است٬ اثری که نه تنها هیچ رنگ و بویی از اصالت مافیایی خود ندارد بلکه به یک کلون ضعیف و ناقص از GTA تبدیل شده است که سرشار از ایردات مختلف در بخش‌های اصلی و مهم تبدیل شده است. این بحران هویت در تک تک قسمت‌های بازی رسوخ کرده و آسیب جدی به هسته اصلی بازی زده است به طوری که اثر پیش رو از ضعف در بخش‌های مختلف بازی به شدت رنج می‌برد.
نقد و بررسی بازی Mafia 3
در اولین قدم بازی در بخش گیم‌پلی بسیار ضعیف و منفی عمل کرده است و از تعادل خوب و منطقی برخودار نیست و این مشکلات از همان ساعات اولیه بازی به خوبی خود را نشان می‌دهند. از اصلی‌ترین مشکلات بازی عدم تنوع و تکراری شدن بیش از حد ماموریت‌های آن است که به شکل وحشتناکی تا آخر بازی ادامه داشته و فقط در جزییات دچار تغییر میشود که باعث شده بازی بسیار کسل کننده و تکراری شود. این اهداف و ماموریت‌های تکراری در همه موارد به شدت به هم شبیه بوده و حتی در برخی موارد ما مجبور هستیم یک ماموریت را در یک مکان مشخص دوبار تکرار کنیم. این تکرار مکررات در هر سه منطقه ای که در دسترس ما زیر نظر شخصیت‌های داستانی است یکسان بوده و فقط در اشارات داستانی تغییراتی را شاهد هستیم که همین امر باعث شده تا داستان بازی تحت تاثیر این روند کسل کننده قرار گرفته و آسیب ببیند. از طرفی رد کردن و پیش رفتن در مرحل به لطف هوش مصنوعی ضعیف دشمنان بسیار آسان و عملا یکنواخت میشود و در برخی موارد حتی به راحتی می توان با یک سوت زدن دشمن اصلی را به نزدیکی خود کشانده و ناکارش کنیم٬ این هوش مصنوعی ضعیف تنها در بین دشمنان نبوده و پلیس‌ها نیز شامل حال این اتفاق هستند و فرار از دست آنها اگر متوجه حضور و خطای ما بشوند بسیار آسان و بی دردسر خواهد بود.
برخلاف وعده هانگر ۱۳ که قرار بود دنیا و محیط بازی پویا و داینامیک باشد٬ مردم و جمعیت حاضر در بازی کاملا یکنواخت و از پیش رندر شده در محیط بازی صرفا حضور فیزیکی داشته و تعاملی با محیط ندارند٬ البته در برخی موارد از جمله مواقع سرقت اتومبیل یا انجام یک کار خطرناک سریع به پلیس خبر می‌دهند که با توجه به ناکارآمد بودن پلیس موضوع آنچنان حیاطی و تاثیرگذار نمی‌باشد. مافیا ۳ یک دنیای جهان باز است که در آن امکان fast Travel وجود ندارد و ما مجبور هستیم تا برای انجام ماموریت خود و رسیدن به هدف از یک سمت شهر که از قضا بسیار بزرگ است رانندگی کرده و به سمت دیگر آن برویم این رویداد خسته کننده زمانی به فاجعه تبدیل میشود که مشابه این ماموریت را باید چند بار تکرار کنیم که عملا مخاطب را از بازی زده می‌کند. همانطور که اشاره کردیم شهر در بازی بسیار بزرگ و پرجزییات است و از نکات مثبت بازی به شمار می‌رود و البته به لطف رانندگی لذت بخشی که در بازی گنجانده شده و هندلینگ مناسبی که بر روی اتومبیل‌های دهه ۶۰ قرار گرفته جور مسافت‌های طولانی و کسل کننده را به دوش می‌کشند.
نقد و بررسی بازی Mafia 3
خوشبختانه تنوع زیاد اتومبیل‌ها باعث شده تا این رانندگی بر روی انواع اتومبیل‌ها به یکی از نکات مثبت بازی تبدیل شود. از جمله تنها نکات مثبت در بازی باید به داستان و روایت آن اشاره کرد٬ داستان در مافیا ۳ به خوبی شروع میشود و با اتفاقات داستانی انگیزه خوب و مناسبی را به مخاطب منتقل می‌کند این روند خوب در ادامه با ورود شخصیت‌های مختلف بهتر شده و مخاطب را به چالش می‌کشد٬ داستان توسط چند راوی به گیمر منتقل میشود و با فلش‌بک‌هایی متعدد جلوه مناسبی به روایت آن می‌بخشد. اما این روند خوب از اواسط بازی با مشکل مواجه شده و روایت آن به مانند نیمه اول بازی خوب پیش نمی‌رود و داستان به یکباره از اوج خود فاصله می‌گیرد. شخصیت اصلی بازی «لینکولن کلی» با این که به تنهایی قابل قبول است و پتانسیل تبدیل شدن به یک قهرمان را دارد اما لینکولن بیشتر از این که یک مافیا باشد٬ صرفا یک جوان تنومند٬ هیکلی و وارد به اصول نظامی است که هیچ سنخیتی با موضوع مافیا ندارد و حتی با وجود شخصیتی همچون «ویتو» خلاء این احساس در بازی کاملا احساس میشود.
هانگر ۱۳ در بخش گرافیک و جلوه‌های بصری به خوبی عمل کرده است و نورپردازی به همراه طراحی یک شهری بزرگ با جزییات زیاد به خوبی در بازی گنجانده شده است اما برخی ایرادات گرافیکی از جمله وجود باگ و داشتن مشکلات تکنیکی در این بخش در بازی دیده میشود که البته تاحدودی قابل چشم‌پوشی است. همانطور که استدیو سازنده قول داده بود موسیقی و ترک‌های موجود در بازی بسیار زیبا و شنیدی کار شده‌اند و از اندک موارد به یادماندنی و زیبای بازی به شمار می‌رود.
وقتی به گذشته فکر می‌کنم و به دورانی که قسمت اول مافیا نه‌تنها استاندارد‌های عناوین جهان باز را دچار دگرگونی کرد بلکه نشان داد که خلق یک اثر مافیایی تنها با کشت و کشتار و میسر نمی‌شود بلکه باید هویت مافیایی داشت.
نظرات کاربران