رتبه بندی بهترین مسابقات سی ام پانک در دبلیودبلیوئی
۲۷ ژانویه ۲۰۱۴، روزی است که در دنیای WWE به عنوان روزی که سی‌ام پانک لحظاتی قبل از پخش برنامه Monday Night Raw و یک روز پس از آخرین مسابقه تلویزیونی خود با این شرکت، یعنی Royal Rumble، از این شرکت جدا شد، به بدنامی معروف است. او آنقدر پیر، آسیب‌دیده و خسته از کار با WWE بود که از تجارت کشتی کج کناره‌گیری کرد.ده مسابقه برتر سی‌ام پانک در WWE، رتبه‌بندی شده
به سرعت به یک دهه بعد، سال ۲۰۲۴ فرا می‌رسد و به طرز معجزه‌آسایی، قهرمان سابق WWE نه تنها به عنوان یک کشتی‌گیر فعال، بلکه به عنوان یک سوپراستار WWE از بازنشستگی خارج شده است. درست است که این اتفاق پس از یک دوره بسیار تبلیغاتی در AEW که پر از جنجال و درگیری‌های پشت صحنه بود، رخ داد، اما این یک معنای لغوی است. مهمترین چیز این واقعیت است که پانک در سن ۴۵ سالگی، هنوز هم مسابقات با کیفیت و کلاسیک را زیر پرچم WWE ارائه می‌دهد، همانطور که بیش از یک دهه قبل انجام می‌داد.
برای طرفدارانی که می‌خواهند به گذشته و عملکرد سی‌ام پانک در رینگ نگاهی بیندازند، عملکردی که باعث شد او خودش را «بهترین در جهان» بنامد، اینها نمونه‌هایی از بهترین اجراهای او هستند.پس در این مقاله ما قصد داریم بهترین مسابقات سی ام پانک در wwe مرور کنیم.
۱۰_سی‌ام پانک در مقابل درو مک‌اینتایر – استرپ مچ
بیایید این لیست را با جدیدترین مسابقه و مسابقه‌ای که از همین حالا به عنوان بهترین مسابقه‌ی سی‌ام پانک از زمان بازگشتش به دبلیودبلیوای شناخته می‌شود، شروع کنیم. این مسابقه قطعاً پیشرفت چشمگیری نسبت به مسابقه‌ی قبلی آنها در سامراسلم است، اگر هیچ چیز دیگری نباشد. اگرچه به خودی خود خوب بود، اما تنش بین درو مک‌اینتایر و سی‌ام پانک به دلیل حضور داور ویژه، ست رولینز، به حداقل رسیده و تحت الشعاع قرار گرفته بود.
مسابقه‌ی مجدد آنها در مسابقه‌ی کمربندی برای بش در برلین هیچ حواس‌پرتی‌ای نداشت. فقط یک مسابقه‌ی کمربندی بین دو مردی که نمی‌توانستند یکدیگر را تحمل کنند. برخی می‌گویند که این نوع مسابقه با شرط چهار گوشه محدود می‌شود و این قابل درک است. با این حال، این مانع از آن نمی‌شود که شدت مشترک آنها این مسابقه را به یکی از خشن‌ترین مسابقات دوران جدید دبلیودبلیوای تبدیل کند.
۹_سی‌ام پانک در مقابل رندی اورتون
سال ۲۰۱۱ سال اوج‌گیری سی‌ام پانک در دبلیودبلیوای بود، اما قبل از شروع این اوج‌گیری، او بزرگترین مسابقه رسلمنیا خود را تا آن زمان برگزار کرد، زمانی که یکی از بهترین مسابقاتش را به رندی اورتون هدیه داد. این مسابقه چند سال با زمانی که اورتون در آنفورگیون ۲۰۰۸ اولین قهرمانی سنگین وزن جهان را از پانک گرفت و ماه‌ها با زمانی که پانک در رویال رامبل ۲۰۱۱ فرصت قهرمانی را از اورتون گرفت، فاصله داشت.
برای هوادارانی که این دشمنی را که سال‌ها بی‌سروصدا ادامه داشت دنبال می‌کردند، دیدن رویارویی این دو شخصیت شیطانی با یکدیگر بسیار ارزشمند بود. با یا بدون پیش‌زمینه، این مسابقه به ویترینی شایسته برای جاودانه‌ها تبدیل شد. برای دو مردی که در دوران حرفه‌ای خود زیاد درگیر نشده بودند، شیمی آنها بسیار قوی بود و حضور در مقابل جمعیت پرانرژی طرفداران مانیا به آنها کمک کرد.
۸_سی‌ام پانک در مقابل آلبرتو دل ریو در مقابل د میز – مسابقه میز، نردبان و صندلی
با توجه به اینکه تی‌ال‌سی ۲۰۱۲ چقدر پرماجرا بود، فراموش کردن این مسابقه سه‌گانه TLC برای قهرمانی دبلیودبلیوای آسان است. در آن شب، گروه د شیلد اولین مسابقه خود را در یک مسابقه پرماجرای تی‌ال‌سی برگزار کردند، ای‌جی لی در یک مسابقه نردبانی هیجان‌انگیز با حضور دالف زیگلر در پرونده مانی این د بنک، جان سینا را هدف قرار داد و بیگ شو با زدن یک صندلی فولادی مسخره و بزرگ، قهرمانی سنگین وزن جهان را حفظ کرد. نیازی به گفتن نیست که اتفاقات زیادی در تی‌ال‌سی افتاد و این باعث شد که مسابقه قهرمانی دبلیودبلیوای به راحتی تحت الشعاع قرار گیرد.
با این اوصاف، این موضوع تغییری در میزان جذابیت تماشای این مسابقه ایجاد نمی‌کند. یک نقطه عطف قابل توجه که مسابقه را از یک مسابقه سرگرم‌کننده به یک مسابقه نردبانی شگفت‌انگیز و دیدنی تبدیل می‌کند، زمانی است که سی‌ام پانک با دستبند به رینگ بسته می‌شود. لحظات پایانی مسابقه تبدیل به مسابقه‌ای با زمان می‌شود، چرا که او تلاش می‌کند خارج از چارچوب فکر کند تا به موقع خود را آزاد کند و قهرمانی دبلیودبلیوای خود را نجات دهد.
۷_سی‌ام پانک در مقابل جان موریسون
اگرچه تابستان ۲۰۰۷ به اندازه تابستان بدنام پانک اهمیت نداشت، اما در تلویزیون ECW تحت سلطه دشمنی سوپراستار استریت اج با جان موریسون که در آن زمان تازه تغییر نام داده بود، بر سر قهرمانی جهان بود. پانک عملاً تنها رقیب شمن سکسی برای کل دوران قهرمانی‌اش بود، اما در PPV های متوالی برای شکست دادن او تقلا می‌کرد، تا اینکه در یک شب سرنوشت‌ساز در ماه سپتامبر، در تلویزیون‌های رایگان به یاد ماندنی شد.
پانک یک شانس نهایی برای قهرمانی ECW داشت و او در یک مسابقه هیجان‌انگیز، اولین عنوان قهرمانی خود را به دست آورد. این مسابقه‌ای است که پانک در مستند «بهترین‌های جهان» خود، آن را به عنوان مسابقه‌ای که شیمی او و موریسون واقعاً به هم خورد، معرفی می‌کند و به راحتی می‌توان فهمید که چرا. تمام قطعات درست در هر انتقال در جای خود قرار گرفتند و این دو مرد با تمام قوا به کار خود ادامه دادند.
۶_سی‌ام پانک در مقابل کریس جریکو
صحبت از تحت الشعاع قرار گرفتن شد، این موضوع به نوعی تم اصلی قهرمانی سی‌ام پانک در WWE بود. با وجود اهمیت تاریخی آن به عنوان یکی از طولانی‌ترین قهرمانی‌های تاریخ، همیشه یک جذابیت بزرگتر و برجسته‌تر از او وجود داشت که اغلب او را از حضور در رویدادهای اصلی PPV باز می‌داشت، چه برسد به اینکه مورد توجه قرار گیرد. رسلمنیا ۲۸ نیز تفاوتی نداشت، زیرا دفاع او از عنوان قهرمانی WWE در مقابل کریس جریکو برای اولین بار با راک در مقابل جان سینا و تریپل اچ در مقابل آندرتیکر در Hell in a Cell مشترک بود.
با این حال، شاید فقدان توجه به عنوان یک انگیزه برای هر دو مرد عمل می‌کرد. در حالی که آنها رویداد اصلی نبودند، اما در مسیر تصاحب نمایش در یکی از بهترین مسابقات شب و در واقع سال بودند. این دو نفر از بهترین کشتی‌گیران فنی فهرست WWE در آن زمان بودند که در یک دشمنی شخصی، لایه دیگری به مسابقه اضافه کردند. شایسته است از مسابقه مجدد آنها با عنوان «بدون رد صلاحیت» که یک ماه بعد در اکستریم رولز برگزار شد، تقدیر شود، که به خودی خود سرگرم کننده است.
۵_سی‌ام پانک در مقابل آندرتیکر
زمانی بود که آندرتیکر با به خطر انداختن نوار پیروزی‌های بدون شکست خود، تمام چیزی بود که برای فروش تمام جمعیت حاضر در رسلمنیا لازم بود، و یک رقیب گرسنه که فکر می‌کرد هر آنچه برای پایان دادن به همه چیز لازم است را دارد، تمام چیزی بود که داستان برای جلب توجه نیاز داشت. با این حال، زمان مرگ پاول بیرر کمی قبل از رسلمنیا ۲۹ WWE، به رقبا فرصت داد تا آن فرمول را تغییر دهند. مرگ مربی و مدیر سابق تیکر در آخرین لحظه، به این داستان یک هشدار اضافه کرد و به پانک فرصتی برای ضربه زدن داد و در نتیجه به مسابقه آنها شدت بخشید.
این عنصر شخصی، سطحی از وحشیگری را اضافه کرد که در هر مسابقه استریک نادر است. واقعاً احساس می‌شد که آندرتیکر از نفرت نسبت به مردی که مشتاق بود از احساسات تشدید شده تیکر به امید کسب پیروزی استفاده کند، تحریک شده بود، حتی کور شده بود. این مسابقه به طور مساوی یک مسابقه هیجان‌انگیز و یک خداحافظی نهایی به ادای احترام به مدیر فقید مرد مرده است.
۴_سی‌ام پانک در مقابل جف هاردی – مسابقه میز، نردبان و صندلی
در حالی که سی‌ام پانک واقعاً در سال ۲۰۱۱ به عنوان یک ستاره برتر شناخته می‌شد، در سال ۲۰۰۹ بود که او واقعاً احساس کرد که یک قهرمان اصلی لیگ بزرگ است. گرایش جدید او (در آن زمان) به سمت جنبه تاریک به او اجازه داد تا ذهنیت استریت اج خود را به نمایش بگذارد و در عین حال جف هاردی را به خاطر مبارزه با اعتیاد محکوم کند، که جذاب‌ترین داستان پانک در آن زمان بود. این امر در دومین مسابقه بزرگ سال به اوج خود رسید.
نه تنها این، بلکه آنها این کار را در مسابقه TLC مخصوص هاردی نیز انجام دادند. این نوع مسابقه تقریباً یک دهه کامل در این مرحله وجود داشت، اما به طرز شگفت‌آوری، این دو نفر موفق شدند راه‌های خلاقانه‌ای برای معرفی عناصر جدید به مسابقه پیدا کنند تا یک مسابقه بسیار سرگرم‌کننده را رقم بزنند.
۳_سی‌ام پانک در مقابل دنیل برایان
زمانی دنیل برایان و سی‌ام پانک بعیدترین کاندیداها برای تبدیل شدن به سوپراستارهای برتر WWE محسوب می‌شدند، اما در نهایت به این جایگاه رسیدند. هیچ‌کدام از این دو نفر، از آن غول‌های قدبلند و هیکلی که در آن زمان صحنه اصلی مسابقات WWE را در دست داشتند، نبودند، اما به دو دلیل می‌درخشیدند و با تماشاگران ارتباط برقرار می‌کردند: شخصیت و توانایی‌های درون رینگی‌شان. این موضوع همیشه در دوران حضورشان در مسابقات کشتی مستقل صدق می‌کرد و زمانی که برای قهرمانی WWE رقابت می‌کردند، نیز صدق می‌کرد.
این شب دیگری بود که مبارزه پانک برای کسب عنوان قهرمانی WWE، رویداد اصلی PPV نبود، اما فرصت دیگری بود که او می‌توانست توجه همه را به خود جلب کند. او مشکلی با انجام این کار با یکی از هم‌دوره‌ای‌هایش در رینگ افتخار نداشت. این دو به آرامی در طول مسابقه به اوج خود رسیدند و به یک پایان هوشمندانه رسیدند که منجر به مسابقات قهرمانی سرگرم‌کننده‌تر بین این دو در ماه‌های آینده شد.
۲_سی‌ام پانک در مقابل براک لزنر – مسابقه بدون رد صلاحیت
این احتمالاً آخرین مسابقه عالی – واقعاً عالی – سی‌ام پانک قبل از شروع بازنشستگی تقریباً یک دهه‌ای است. در حالی که او هنوز حدود چهار ماه تا خروج از شرکت باقی مانده بود، این مسابقه برای رفتن به آخر خط بسیار جذاب بود. در آخرین سالی که پانک به شدت خسته بود، در این مسابقه – شاید آخرین بار قبل از خروجش – به وضوح با انگیزه به نظر می‌رسید و هیچ انگیزه‌ای بهتر از خیره شدن به یک قهرمان سابق UFC و شرکت‌کننده اصلی مسابقات رسلمنیا از آن سوی رینگ وجود ندارد.
استفاده از سلاح‌های دور از دسترس، یک هشدار ویژه به مسابقه اضافه کرد، در حالی که پاول هیمن یک ایکس فاکتور ارائه داد، اما در رینگ، مسابقه یک داستان ساده دیوید در مقابل جالوت بود. حریف ضعیف‌تر با چنگ و دندان می‌جنگید و کاملاً می‌دانست که شانس با او یار نیست، اما از شکست بدون مبارزه امتناع می‌کرد. سخت است که از چنین داستانی در رینگ عقب نمانید.
۱_سی‌ام پانک در مقابل جان سینا – قهرمانی WWE
هر کسی که عنوان این لیست را دیده باشد، احتمالاً پیش‌بینی می‌کرد که این مسابقه بلافاصله در صدر قرار بگیرد. بله، این گزینه قابل پیش‌بینی است، اما بعضی چیزها قابل پیش‌بینی هستند زیرا همیشه به عنوان بهترین گزینه برجسته می‌شوند. این مورد هم تفاوتی ندارد. این یک مسابقه و خط داستانی است که مسیر بسیاری از چیزها را در WWE تغییر داد، که عمدتاً به دلیل قدرت این مسابقه به همان خوبی که هست، بود.
مهمتر از همه، این یک لحظه سرنوشت‌ساز برای سی‌ام پانک بود. او در حال شروع یک بمب لوله‌ای بود که علاقه شدید و دوباره‌ای را در بین طرفداران قدیمی و جدید به WWE برانگیخت و در عین حال برای کسب عنوان قهرمانی در زادگاهش در مقابل ستاره برتر این شرکت به چالش می‌کشید. یک عملکرد بد در این شب می‌توانست به دوران حرفه‌ای پانک در WWE پایان دهد، اما در عوض، این مسابقه یک سوپراستار جدید را به دنیا آورد و بهترین مسابقه هر دو نفر را در این شرکت رقم زد. امیدواریم سی‌ام پانک نیز بخشی از تور بازنشستگی جان سینا باشد و به طرفداران WWE فرصتی دیگر برای دیدن شیمی عالی آنها بدهد.
نظرات کاربران