مصاحبه کمیاب استنلی کوبریک درباره ۲۰۰۱ : پایان یک ادیسه فضایی

در طی مصاحبه ای برای مخاطبان ژاپنی، از کوبریک پرسیده شد که آخرین صحنه ۲۰۰۱: A Space Odyssey چه معنایی دارد، و او توضیح داد که دیو “توسط موجودات خداگونه گرفته شده بود؛ موجوداتی با انرژی و هوش خالص”. این همان چیزی است که رنگ ها و توهمات قرار بود نشان دهند. او سپس اتاق را به عنوان “یک باغ وحش انسانی” توصیف کرد، جایی که دیو در آن مشاهده شد و هیچ حسی از زمان نداشت. ایده اتاقی با تزئین عجیب و غریب از روشی نشأت می‌گیرد که محوطه‌های باغ‌وحش تلاش می‌کنند تا طبیعت وحشی را تقلید کنند، اما هرگز کاملاً معتبر نیستند. این همچنین تغییر اغلب دلهره آور دیو در طول زمان را توضیح می دهد، به نظر می رسد که قبل از تغییر دیدگاه خود را به عنوان یک مرد به طور فزاینده مسن تر مشاهده می کند. اگر درک و تجربه بشر از زمان تنها بخشی دیگر از “محفظه باغ وحش” بود، ممکن بود آنطور که ساکنانش انتظار داشتند کار نکند.کوبریک در توضیح گیج کننده ترین قسمت پایان گفت: “او به نوعی ابر موجود تبدیل شده و به زمین فرستاده می شود… و ما فقط باید حدس بزنیم که وقتی او به عقب برگردد چه اتفاقی می افتد.” این نشان می دهد که یافتن یکپارچه مشتری به دیوید اجازه داد تا به مرحله بعدی تکامل انسان برود، اگرچه پیامدهای آن نامشخص است. برخی از طرفداران انتخاب کوبریک برای توضیح پایان را دوست ندارند، زیرا او می‌گوید: «سعی می‌کنم از انجام این کار اجتناب کنم»، زیرا خطر از بین بردن تجربه تفکر برانگیز را دارد. با این حال، این حس عجیبی از بسته شدن به فیلم می دهد، با این حال، از لحظه ای که یک میمون چیزی بیشتر شد شروع می شود و با پله بعدی بشریت از نردبان به پایان می رسد. این به معنای واقعی کلمه داستان گونه ها از ابتدا تا انتها است، و سؤالات رمزآلود آن نمی تواند کمال رضایت بخش توضیح کوبریک را تحت الشعاع قرار دهد، زیرا بیگانگان و هدف آنها هرگز واقعاً آشکار نمی شوند. اکثر آنها موافقند که تفسیر شخصی او از جذابیت ۲۰۰۱: A Space Odyssey کم نمی کند، زیرا معنای عمیق تر اوج هنوز برای بحث باز است.