موجودات ماورایی در افسانه‌های محلی ایران
غلیاوون:
موجودات ماورایی : در باورهای خرافی مردم گیلان، غولی جنگلی در جنگل های تالش زندگی می کند. این غول حدود چهار متر قد دارد و در غارها و محل هایی که معمولا محل تردد انسان ها نیست زندگی م یکند و سنگ ها و تپه های بزرگ درخت را به راحتی جا به جا می کند و می تواند برای خود خانه های عجیب بسازد. این موجود خیالی عجیب با آنکه بسیار قدرتمند است، اما گفته می شود آسیبی به آدم ها وارد نمی کند.
سیاگالش:
یکی از ایزدان باستانی ایران، ایزدی است به نام «گوش» یا «گئوشورون». این ایزد باستانی که ایزد نگهبان چهارپایان بوده، امروز به صورت یک افسانه درمیان مردم تالش باقی مانده است. در این افسانه «سیاگالش» چوپانی نیمه وحشی است که از مردم دوری می کند و گله ای از گاوهای وحشی دارد. می گویند او حافظ همه حیوانات جنگل است و خانه اش پناهگاه آنهاست. در قلمرو او، کسی اجازه شکار یا آزار رساندن به حیوانات را ندارد و کسانی که این مساله را نادیده بگیرند به سختی مجازات می شوند.
برخی از جنگل نشینان مدعی هستند سیاگالش می تواند به شکل گاوی با چشمان درشت، سم های تیز و شاخ های بلند تبدیل شود. همچنین می گویند گاهی سیاگالش به شکل پیرمردی درآمده و در بازار کره و ماست می فروشد.
پاگنده مازندرانی:
یکی از موجودات افسانه ای که در میان مردم مازندران و به ویژه در حوالی شهرستان نور و روستاهای اطراف آن شناخته شده است و نه تنها مردم بومی بلکه برخی از مسافران و افرادی که در جنگل مشغول طبیعت گردی بودند، ادعای دیدن جای پا و رویت خود این حیوان را کرده اند. موجودی است شبیه به یک میمون بزرگ با قدی نزدیک به سه متر و بدنی پوشیده از پشم سیاه که برخی او را «آل» می نامند.
اما به نام «پاگنده مازندران» هم معروف است. اهالی روستاهای این منطقه بارها ادعاهای دیدن رد پاهایی به طول نیم تا یک متر را گزارش کرده اند. داستان «پاگنده ها» و «یتی ها» و «ساسکواچ ها» داستانی قدیمی است که ارتباط مستقیم با کوهستان های مرتفع و جنگل های انبوه دارد و مختص ایران هم نیست. باور به این موجود در آمریکای شمالی و جنوبی، آفریقا و تبت و حتی در میان اسکیموها رواج بسیار دارد.
ونگ زن:
موجود نامریی خیالی که در جنگل و سر جاده می نشیند و افراد تنها را به دام انداخته و با خود می برد. برخی باور دارند که «ونگ زن» فقط به دنبال دزدیدن نوزادان است.
نظرات کاربران