مارتین اسکورسیزی و رابرت دنیرو
“[برای مدتی] ما از هم بی خبر بودیم و نه من میدانستم که او قصد دارد که بازیگر شود و نه او میدانست که من به کارگردانی روی آورده‌ام.
[بعدها] با ساخت فیلمهای Mean Streets و Taxi Driver بود که ما فهمیدیم که هر دوی ما جذب یک موضوع مشابه و همچنین درگیری‌های احساسی و روانشناختی مشابهی در مردم، شخصیت ها و البته خودمان شده‌ایم و یک صداقت و اعتماد مشخصی میان ما شکل گرفت.
دنیرو اکنون تنها فرد زنده‌ایست که میداند که من در جوانی از کجا آمده‌ام…
او بعد از کسب جایزه اسکار برای فیلم The Godfather II به شدت صاحب قدرت شده بود، ولی حتی در آن زمان هم این خطر برای ما وجود داشت که استودیوهای فیلمسازی فیلم را از چنگ ما خارج کنند و در آن بازه زمانی چیزی به عنوان کات نهایی فیلمها برای من وجود نداشت. [در همان زمان] بازیگران هم به ناچار از استودیو ها اطاعت میکردند ولی این مرد این کار را انجام نمیداد و در کنار من می‌ایستاد و بنابراین وجود او مانند یک قدرت برای من بود و او از من و فیلم محافظت می‌کرد.”
نظرات کاربران