جادوی آتش در سریال ویچر
The Witcher همه چیزهایی را دارد که یک طرفدار فانتزی می تواند بخواهد: اکشن جذاب، موجودات خارق العاده، رازهای عجیب ، دسیسه، دارد و مانند بسیاری از ژانرهای فانتزی، جادو یکی از جذاب ترین جنبه های سریال است. جادو در The Witcher چیزی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. جادو به طور مداوم به عنوان چیزی خطرناک، قدرتمند و بدون هزینه در نظر گرفته می شود. خطرات ذاتی و هرج و مرج پیرامون انجام سحر و جادو به این معنی است که قلمروهایی از جادو وجود دارد که توسط بسیاری از جادوگران به دلیل بی ثباتی یا ویرانی عظیمی که می توانند ایجاد کنند، ممنوع می دانند. اینها شامل شیوه‌های آشکارتر مانند شیطان‌شناسی و نکرومانسی هستند. با این حال، علاوه بر این میدان‌های شرور کلاسیک، استفاده از جادوی آتش نیز یکی از ممنوع‌ترین اعمال جادوگران در The Witcher محسوب می‌شود.
اگرچه آتش به وضوح یک عنصر خطرناک است، اکثر رسانه های فانتزی آن را با رستاخیز مردگان یا احضار شیاطین جمع نمی کنند. پس چه چیزی آن را در The Witcher متفاوت می کند؟ در سریال، آتش با ترس و وحشت ناشی از مصرف بی امان آن برخورد می شود. این یک نیروی خطرناک است که به شدت با عناصر دیگر مانند زمین، آب یا هوا متفاوت است. در طول دو فصل سریال تا به امروز، هزینه جادوی آتش وحشیانه و بسیار زیاد نشان داده شده است، و ثابت می کند که دلیل خوبی برای ترس و منع استفاده از آن برای ایمنی نه تنها اطرافیان، بلکه خود صاحبان جادو وجود دارد.
چه چیزی جادو آتش را در سریال ویچر اینقدر تابو کرده است؟
در دنیای The Witcher، جادو با مهار Chaos انجام می شود که به آن Force یا Power نیز می گویند. آشوب یک قدرت باستانی و ابتدایی است که از عناصری که جهان را می سازند به کاربران قدرت می دهد تا جادوهایی با هر شکل و توانایی انجام دهند. با این حال، استفاده از Chaos با هزینه ای همراه است که متناسب با اثر و وسعت طلسم مورد نظر، قربانی می طلبد. برای ینفر ونگربرگ (آنیا چالوترا)، برجسته ترین جادوگر سریال، او توانایی خود را برای بچه دار شدن قربانی کرد تا زیبا و قدرتمند شود: هزینه ای گزاف برای یک اثر بسیار زیاد.
جادوی آتش به دلیل اینکه چقدر از کاربرانش چیزی می خواهد یکی از خطرناک ترین ها در نظر گرفته می شود. این توانایی ذاتی برای مصرف کاربر خود را در هنگام فراخوانی دارد. این خطرناک ترین نیروی طبیعت با ظرفیت و گرسنگی برای مصرف بی پایان است، منبع فساد و مصرفی است که قدرت را به دلیل توانایی های مخرب خود حمل می کند. آتش می تواند همه چیز را از کاربر خود بخواهد، حتی جان آنها را. اگر این به اندازه کافی هشدار دهنده نبود، جادو آتش تنها زمانی می‌تواند انجام شود که جادوگر شدیدترین احساسات خود، مانند نفرت و خشم را از بین ببرد. کاربران باید منفی ترین احساسات خود را به نمایش بگذارند تا جادوی آتش را آشکار کنند و آن را به منبع طبیعی فساد حتی برای قدرتمندترین کاربران تبدیل کنند.
چه کسی بهای استفاده از جادوی آتش را پرداخت کرده است؟
علیرغم هشدارهای تریس مریگلد (آنا شافر) در مورد ممنوعیت جادوی آتش، جادوگران متعددی وجود داشته اند که تا کنون از قدرت آن در سریال استفاده کرده اند. در پایان فصل ۱ در طول نبرد پر اوج سودن هیل، جادوگران نیلفگاردی به رهبری فرینگیلا (میمی ام خایسا)، گلوله های آتشین عظیمی را بر ینفر و جادوگران شمالی متحدش می بارند. خطرات جادوی آتش فوراً نشان داده می شود، زیرا اولین جادوگری که طلسم را اجرا می کند به خاکستر تبدیل می شود.
زمانی که نبرد کاملاً شکست خورده به نظر می رسید، ینفر در نهایت برای شکست دادن نیلفگاردی ها به جادوی آتش متوسل شد. ینفر برای پیروزی، آتشی را که در پشت سرش می سوخت، جذب کرد و وسعت کامل قدرت خود را علیه ارتش مخالف آزاد کرد. این نمایش قدرت غیرقابل درک منجر به پیروزی آنها شد زیرا او میدان جنگ را در خشم آتشین به آتش کشید. اگرچه او در نهایت جان سالم به در برد، اما ینفر فداکاری بزرگ دیگری خواهد کرد زیرا Chaos ذاتی خود را از دست می دهد و از قدرت خود خالی می ماند. فصل ۲ ینفر را در سفرش دنبال می‌کند تا توانایی‌اش در طلسم‌سازی را بازیابد، و تأکید می‌کند که فداکاری برای استفاده از آتش چیزی نیست که به راحتی برگردانده شود.
فصل ۲ این سریال همچنین یکی دیگر از کاربران برجسته جادوی آتش، Rience (کریس فولتون) را معرفی کرد. راینس مظهر فساد و شرور پیرامون جادوی آتش بود، به عنوان یک جادوگر زندانی که با هزینه های فداکارانه جنگ افروزی آشناست. به منظور هدایت مؤثر و مکرر یکی از خطرناک ترین اشکال جادو، او اعلام کرده است که روح خود را قربانی کرده تا بتواند چنین نیروی مخربی را کنترل کند. راینس از احساسات منفی مورد نیاز برای استفاده از این نوع جادو ابایی ندارد – او کاملاً مایل است برای رسیدن به اهدافش خشم و نفرت را تغذیه کند. او برای شکار سیری (فریا آلن) فرستاده می‌شود و حتی جاسکیر (جوی باتی) محبوب را شکنجه می‌دهد تا اطلاعاتی در مورد محل نگهداری او پیدا کند. بین انبوه خاکستر، از دست دادن جادو، و شر مطلقی که با آتش همراه است، کاملاً قابل درک است که چرا این جادو ممنوع تلقی می شود.
سریال چه تفاوتی با منبع آن دارد؟
تفسیر جادوی آتش در سریال ویچر با منبع اصلی آن، مجموعه کتاب نوشته نویسنده لهستانی آندری ساپکوفسکی، متمایز است، اما ریشه در همان مفهوم طبیعت گرسنه و فاسد آن دارد. در کتاب‌ها، جادوگران آن‌طور که در سریال نشان داده می شود، به خاکستر تبدیل نمی‌شوند. با این حال، هزینه استفاده از جادوی آتش هنوز بالاست. در رمان، سیری سعی می‌کند از جادوی آتش استفاده کند و تقریباً کاملاً تحت تأثیر گرانش قدرت ویرانگر آن قرار می‌گیرد. سریال نیز به شدت با سری بازی های ویدیویی که به محبوبیت The Witcher در بین مخاطبان کمک کرد، متفاوت است. در بازی های ویدیویی، استفاده از جادوی آتش همچنان با هشدارهای احتیاطی در مورد توانایی آن در سبقت گرفتن از کاربر همراه است. با این حال، رایج تر است و عواقب آن با همان شدت تصویر نمایشی آن برخورد نمی شود.
منبع: collider
نظرات کاربران