بررسی شخصیت تراویس بیکل راننده تاکسی

در طول فیلم نیز «اسکورسیزی» با کدهای مختلفی، تنفّرِ «تراویس» را نسبت به جامعه بیشتر و بیشتر می‌کند و با چندین اِلمان فرمی و به زبان سینما؛ این موضوع را به تصویر می‌‌کشد. از طرفی مشکلات شخصیِ «تراویس»، او را به سرحدِّ جنون می‌رسانند و از طرفی دیگر وضع دردناک جامعه، او را مجبور می‌کند تا راه‌حلّی در جهت از بین بردن فساد پیدا کند. در این شرایط حس‌ّهای متضادی بین آن‌چه که عقل حکم می‌کند و آن‌چه که دل می‌گوید در این کاراکتر شکل می‌گیرد. از همین نقطه است که «تراویس» تصمیم می‌گیرد انقلابی تک‌نفره را آغاز کند، گویی که او هم از شرّ جامعهٔ فاسد خلاص می‌شود و هم معنایی به زندگیِ پوچ و تکراری خود می‌بخشد. به مرور پتانسیل‌های درونیِ «تراویس» آشکار شده و وی در یک حرکت جنون‌آمیز با قتل دلّالان جنسی، «آیریس» را نجات می‌‌دهد. «مارتین اسکورسیزی» با خلق این ضدّقهرمانِ محبوب یعنی «تراویس بیکل»، تصویر دقیقی از خشونت را در فیلم «راننده تاکسی» به تصویر می‌کشد.