مون نایت
یک داستان جدید دلیل واقعی همیشه سفید پوشیدن مون نایت را فاش کرده است. توضیح اصلی و قدیمی برای انتخاب لباس مون نایت این بود که به افراد بد اطلاع دهد که او می آید، اما در داستان کمیک “شوالیه یک روز سخت” که در Moon Knight: Black, White and Blood شماره ۲ ظاهر شد، خوانندگان متوجه می شوند که چیزهای بسیار بیشتری در این باره وجود دارد. دلیل غم انگیزی که او خودش را سفید پوش می کند.
کتمیک ها که بر اساس یک طرح رنگی خاص ساخته شده‌اند، در چند سال گذشته هم در دی سی و هم در مارول مورد توجه قرار گرفته‌اند. این کتاب‌ها دارای داستان‌های نا پیوسته هستند، و به سازندگان اجازه می‌دهند تا با برخی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های هر ناشر، کار خود را انجام دهند. این مجموعه همچنین دارای طرح‌های رنگی منحصربه‌فردی هستند که معمولاً حول رنگ‌های مرتبط با آن شخصیت ساخته می‌شوند. مارول رنگ های «سیاه، سفید و قرمز» را برای برخی از خونین‌ترین شخصیت‌های خود مانند ددپول، ولورین و الکترا به کار برده است.
اکنون نوبت مون نایت است و دیوید پپوز، لئوناردو رومرو و کریس سوتومایور خوانندگان را با دیدگاه جدیدی از مون نایت پذیرا می‌شوند که برداشتی تازه از لباس کاملا سفید او ارائه می‌دهد. داستان با مون نایت آغاز می‌شود، در لباس مستر نایت، که کتک خورده و خون آلود به یک غذاخوری شبانه می‌رسد. پیشخدمت مثل همیشه با آن رفتار می کند و می گوید که جایگاه او را برایش باز نگه داشته است.
مون نایت می نشیند و برخی از شخصیت های دیگرش از او استقبال می کنند: مارک اسپکتور، استیون گرانت و جیک لاکلی. هر کدام به نوبت داستان هایی از کارهای خود تعریف می کنند، و میراث خشونت و خونریزی را که با تبدیل شدن به آواتار کانشو به وجود می آید، آشکار می کند. همانطور که مکالمه مون نایت در ذهنش ادامه دارد، او به یاد دوستانی که از دست داده است، می افتد، مانند مارلین و فرنچ؛ افرادی که در کنار مون نایت ایستاده بودند و در نتیجه جان خود را از دست داده اند. مون نایت به این نتیجه می‌رسد که در حالی که لباس سفید می‌پوشد تا مجرمان بدانند که در حال آمدن است، اما برای یادآوری خون روی دست‌هایش، لباس سفید می‌پوشد.
تصمیم مون نایت به عنوان فردی هوشیار که عمدتاً در تاریکی کار می کند، برای پوشیدن لباس تمام سفید عجیب است. وارن الیس، نویسنده کلاسیک کیمک ، جمله «so they see me coming» را در طول داستان های خود بر روی این شخصیت ارائه کرد، و از آن زمان تاکنون روی او باقی مانده است. این جمله کاملاً با طبیعت غیرقابل پیش‌بینی مون نایت مطابقت دارد و نشان می‌دهد که او چقدر به توانایی‌هایش اطمینان دارد و چقدر برای امنیت خود اهمیتی قائل نیست. این اعتماد به نفس او را به پیروزی های حماسی سوق داده است، اما برایش گران تمام شده است و “شوالیه روز سخت” این ایده را بررسی می کند و نشان می دهد که نزدیک ترین افراد به او بهای زیادی را می پردازند. او نه تنها خون بسیاری از تبهکاران را بر روی دستان خود حمل می کند، بلکه خون کسانی که او را دوست داشتند نیز همراه خود دارد. این موضوع منجر به این می شود که او لباس سفید بپوشد تا بتواند خون را ببیند، یادآوری تلخ از همه چیزهایی که از دست داده است. تیم خلاق کمیک از طرح رنگی “سیاه سفید و قرمز” برای تأثیر بی رحمانه در این داستان استفاده می کند و به خوانندگان یادآوری می کند که مسیری که مون نایت طی می کند مسیری خطرناک است. به راستی شهرت وحشتناک مون نایت چیزی است که او را به یک قهرمان تبدیل می کند.
تصمیم او برای نپوشیدن چیزی جز سفید معمولاً به عنوان یک تصمیم جسورانه تلقی می شود که بر ماهیت خشونت آمیز و غیرقابل پیش بینی او تأکید می کند، اما دلیل عمیق تر و غم انگیز تری وجود دارد که او لباس سفید می پوشد: به طوری که بتواند تمام خون های روی دستش را ببیند.
نظرات کاربران