گالادریل بانوی الف سرزمین میانه در دوران سوم

گالادریل از الف‌های نولدور بود، و همینطور کالاکوئندی (الف‌های روشنایی: آن دسته از الف‌ها که روشنایی دو درخت والینور را به چشم دیدند)، و به جرأت می‌توان او را یکی از معروف‌ترین و قدرتمندترین الف‌ها در دوران سوم دانست. او حامل یکی از سه حلقه‌ی قدرت الف‌ها – ننیا- بود و به وسیله‌ی آن قلمروی خود در لوتلورین را به دور از پلیدی نگاه داشت.

گالادریل چهارمین فرزند فینارفین، شاهزاده‌ی نولدور و ائارون، شاهدخت تله‌ری بود. پدرش او را آرتانیس نام نهاد، که به معنای «زن اصیل و باشکوه» است. او به شکلی غیرعادی قدبلند و قدرتمند بود، و بنابراین مادرش او را «دوشیزه‌ی مرد مانند» (دختر مردمانند) می‌نامید. با اینکه رنگ موهای وی ریشه در والدینش داشت، در بین الدار گفته می‌شد که موهای او نور دو درخت والینور را گرفته، که منجر به رنگ درخشان و منحصر به فرد طلایی و نقره‌ای می شد. بر طبق افسانه‌ها، این‌گونه بود که فئانور به ایده‌ی نگه داشتن نور درختان درون سیلماریل‌ها دست یافت. فئانور از او درخواست کرد که بخشی از موهایش را به او ببخشد، اما او برای سه بار درخواست عمویش را رد کرد و فئانور هم دیگر اصرار نکرد. گالادریل قدرتی خارق‌العاده در خواندن ذهن افراد داشت، و وقتی به چشم‌های فئانور خیره شد، چیزی جز تاریکی و بدی در سرشت او ندید. گالادریل علی‌رغم دورگه بودن، شاهدختی از نولدور به شمار می آمد، چرا که پدرش سومین پسر فینوه، شاه والای نولدور بود.

گالادریل تنها زنی بود که در جریان سوگند پسران فئانور، از عزیمت نولدور دفاع کرد؛ گرچه در سوگندشان شریک نشد، و در پایان جنگ خشم، تنها فرد از سردمداران نولدور بود که زنده ماند، و به دستور والار اجازه‌ی بازگشت به والینور را نیافت. او با همسر خود کله‌بورن، که از الف‌های دوریات بود، نخست در لیندون، و پس از مرگ آمروت، در لوتلورین سکونت کرد و دخترشکله‌بریان همسر الروند، پسر ائارندیل و ارباب ریوندل بود.

گالادریل در پایان نبرد حلقه، به سبب کمک‌های بسیارش در شکست سائورون، و ممانعت از گرفتن حلقه‌ی قدرت از فرودو بگینز، اجازه یافت به والینور بازگردد.