anti-aliasing چیست ؟
anti-aliasing چیست ؟
اگر شما هم یکی از گیمر های کامپیوتر های شخصی هستید ، حتما موقع تنظیم گرافیک بازی های مختلف به قسمت anti-aliasing برخورد کرده اید و از خود پرسیده اید که این بخش به چه کاری می آید و آیا باید آن را فعال کنم یا خیر ؟
در این مقاله ما به طور خلاصه anti-aliasing و انواع آن را برای شما توضیح خواهیم داد که با کمک آن می توانید تصمیم بگیرید چگونه از آن استفاده کنید.
anti-aliasing چه کاری انجام می دهد؟
anti-aliasing چیست ؟
همانطور که احتمالاً می دانید ، صفحه نمایش شما از پیکسل تشکیل شده است. پیکسل کوچکترین عنصر در هر تصویر دیجیتال است و در حالی که تلویزیون های مدرن و مانیتورهای کامپیوتر دارای وضوح بالایی هستند که از میلیون ها پیکسل بهره می برند ، اما این پیکسل ها هنوز هم به شکل مستطیل هستند. معنی این امر این است که ، وقتی شکل های گرد روی صفحه نمایش داده می شوند ، تقریباً برخی از لبه های آن دندانه دار ، نمایش داده خواهند شد که به آن aliasing گفته می شود.
حال همانطور که گفته شد ، سیستم anti-aliasing به شما کمک می کند که تا از شر پیکسل های دندانه دندانه خلاص شوید و یک تجربه گیمینگ بسیار بهتر را داشته باشید.
مدل های مختلف anti-aliasing :
anti-aliasing چیست ؟
هم اکنون در سال ۲۰۲۱ ، چند روش معروف anti-aliasing وجود دارد و البته برخی از آنها محبوبیت بیشتری نسبت به دیگران دارند. در ادامه ، ما مختصری از مدل های anti-aliasing را که این روزها به احتمال زیاد با آنها روبرو خواهید شد را ارائه خواهیم داد:
MSAA :
MSAA مخفف ” multisample anti-aliasing ” است و یکی از متداول ترین انواع anti-aliasing به شمار می رود. به طور کلی این مدل بهترین تعادل را بین گرافیک بصری و عملکرد برقرار می کند.
کاری که این نوع anti-aliasing انجام می دهد استفاده از چندین نمونه از دو یا چند پیکسل مجاور برای ایجاد تصویری با کیفیت بالاتر است. هرچه نمونه های بیشتری استفاده شود ، تصویر بهتر به نظر می رسد. با این حال ، استفاده از نمونه های بیشتر به طور حتم به GPU بیشتری نیاز دارد و MSAA معمولاً می تواند از دو ، چهار یا هشت نمونه استفاده کند.
بعلاوه ، ما همچنین دارای EQAA (enhanced quality anti-aliasing) و CSAA (coverage sampling anti-aliasing) هستیم. اینها به ترتیب توسط AMD و Nvidia ساخته شده اند ، و هر دو روشهای anti-aliasing چند نمونه ای هستند که نتایجی مشابه MSAA ایجاد می کنند اما بسیار کارآمدتر عمل می کنند بدون اینکه سخت افزار زیادی نیاز داشته باشند.
SSAA :
SSAA مخفف “supersampling anti-aliasing” است و یکی از ساده ترین و عمومی ترین تکنیک های anti-aliasing است که با آن روبرو خواهید شد. اساساً ، SSAA بازی را با وضوح بالاتری ارائه می دهد و سپس از آن نمونه برداری می کند تا با استفاده از الگوهای مختلف ، تصویری واضح تر تولید کند.
به طور کلی ، SSAA تمایل دارد که بهترین نتیجه را هنگام anti-aliasing ایجاد کند. همانطور که حدس زده اید ، این روش عملکرد خوبی را به همراه دارد که می تواند عملکرد بسیاری از پردازنده های گرافیکی را تا حد زیادی محدود کند ، چیزی که آن را برای کسانی که کارت گرافیک ضعیف تر یا قدیمی دارند ، انتخابی سخت و اشتباه می کند.
FXAA :
FXAA ، مخفف ” fast approximate anti-aliasing ” است که توسط Nvidia ایجاد شده است و احتمالاً بهترین روش anti-aliasing برای رایانه های ضعیف تر و سطح پایین است. دلیل آن این است که GPU چندان قوی ای نیاز ندارد ، زیرا به جای اینکه هندسه سه بعدی مدل های درون بازی را در نظر بگیرد ، تصویر ۲ بعدی را صاف و هموار می کند.
نکته منفی آن این است که لبه ها و بافت ها می توانند تا حدی تار شوند و بدیهی است که مانند MSAA یا SSAA عمل نمی کند.
MLAA :
MLAA ، مخفف “morphological anti-aliasing” ، است که سخت افزار زیادی نیاز ندارد ، زیرا مانند FXAA ، این یک تکنیک پس از پردازش است که “ناصافی ها” را از تصویر به وسیله ترکیب پیکسل ها و تاری تصویر پاک می کند. با این حال ، همانطور که حدس می زدید ، این روش منجر به تار شدن لبه های بازی می شود و معمولاً خیلی بیشتر از FXAA خواهد بود.
SMAA :
مشابه MLAA و SMAA ، به معنی subpixel morphological anti-aliasing ، یکی دیگر از روش های پس از پردازش است که عملکرد مشابهی دارد. مزیت اصلی آن نسبت به FXAA و MLAA این است که اثر تاری را کاهش می دهد که یک نقطه ضعف معمول برای دو روش قبل به حساب می آید.
TXAA :
در مرحله بعدی ، TXAA یا ” temporal anti-aliasing ” وجود دارد. این نیز توسط Nvidia معرفی شد ، و این یک روش منحصر به فرد و پیچیده anti-aliasing است که با استفاده از چندین تکنیک AA باعث بهبود لبه های دندانه دار و نرم تر شدن حرکات بازی می شود. با این حال ، TXAA سخت افزار تقریبا قوی ای را نیاز دارد و متأسفانه بسیاری از بازی ها از آن در سال ۲۰۲۱ استفاده نمی کنند.
DLSS :
و در آخر DLSS به معنای ( deep learning super-sampling ) را داریم . این سیستم نیز توسط انویدیا طراحی شده است و تنها در مدل های Volta و Turning کار می کند زیرا آنها فقط با هسته های تانسور که تنها در این دو معماری اجرا شده است سازگار هستند.
DLSS از مدل های یادگیری عمیق ساخته شده در ابر رایانه های NVIDIA استفاده می کند تا GPU را قادر سازد تا یک تصویر واضح تر، دقیق تر را تولید کند و آن را با استفاده از هسته های تانسور ذکر شده افزایش دهد.
کدام روش anti-aliasing مناسب شما است ؟
به طور کلی ، روش های anti-aliasing که به بعد از پردازش مربوط می شوند ، مانند FXAA ، MLAA و SMAA ، برای کامپیوتر های سطح پایین و متوسط بسیار مناسب هستند ، زیرا می توانند بدون ایجاد فشار زیاد بر سخت افزار ، aliasing را کاهش دهند. با این حال ، همانطور که در بالا ذکر شد ، معمولا در آنها تاری هایی وجود دارد ، بنابراین تصویر در مقایسه با روش های دیگر خیلی خوب به نظر خوب نمی رسد.
همانطور که گفته شد ، MSAA و SSAA تصویری با ظاهر بهتر و تمیزتر و واضح تر تولید می کنند ، اما همچنین به پردازش GPU زیادی نیز نیاز دارند. این مورد منجر به افت محسوس FPS می شود که واقعاً می تواند تجربه بازی را در کامپیوتر های شخصی ضعیف تر ، بسیار ناخوشایند کند.
علاوه بر این ، لازم به ذکر است که برخی از تکنیک های anti-aliasing به اندازه سایر موارد محبوب نیستند. به همین ترتیب ، فقط برخی از بازی ها از تکنیک هایی مانند EQAA ، CSAA ، TXAA و DLSS پشتیبانی می کنند.
در هر صورت ، این سوال که شما باید از کدام تکنیک استفاده کنید ، بستگی به سخت افزار و تنظیمات شخصی شما دارد. کسانی که می خواهند بهترین عملکرد در بازی را داشته باشند احتمالاً چیزی مانند FXAA را انتخاب خواهند کرد ، اما دیگران که واقعا به عملکرد اهمیت نمی دهند و به دنبال بهترین گرافیک بصری هستند ممکن است SSAA را انتخاب کنند.
در نهایت اگر می خواهید بهترین مدل anti-aliasing را برای بازی های خود انتخاب کنید ، بهتر است که تمام آنها را دانه به دانه امتحان کنید تا بهترین بازده آن را پیدا کنید.
نظرات کاربران